Maandag 7 maart 2022 - terugblik op week 13
De maand maart staat in het teken van klussen op een boot die op de kant staat en ongelooflijk warm weer. De dochter van de Dayak crew is op bezoek met haar 9 maanden oude zoontje. Zij gaan twee weken naar de San Blas op vakantie. Zij wel! Klinkt misschien beetje zuur, maar we gunnen het hen van ganser harte. Maar voor het zover is gaan we samen lunchen. Niet alles doet het nog dus trekken wij de dinghy van de Dayak deze keer. Doel was Mamei eiland, maar dat is zo vol dat we verder moeten (door de tunnel of love) naar Panamarina. Ook goed... en wel zo lekker.
Na ons verblijf in B&B "Wunderbar" hebben we meer contact met Philip uit Zwitserland, hij heeft een heerlijk droge humor en een enorme klusboot. We trekken deze maand veel met elkaar op.
Deze week proberen we het onszelf wat meer naar de zin te maken. Wonen in een boot op het droge is niet echt fijn. We hebben geen werkend wc en geen werkende koelkast en om binnen te komen moet je een 3 meter hoge ladder op en af. Er is van vorige maand wat ervaring met Wunderbar 2,5 km verderop maar daar is nu geen plaats. Daarnaast hebben ze geen werkende wifi en geen warme douche. Alhoewel je daar dan wel weer lekker in een hangmat in de schaduw kunt hangen en zelf kan koken. EN daar zit Philip ook...
Affijn er is geen plek dus proberen we het een paar dagen in Casa X. Dat is sowieso leuk voor de verandering. De kamer is super super super eenvoudig, maar we hoeven er alleen te slapen. Bovendien kan Edina en in haar afwezigheid Hollandse Hans met zoon heerlijk koken, er is een airco en er is wifi in de bar beneden. Toch maakt het allemaal uiteindelijk niet veel uit. Ook hier is alleen een koude douche. We gaan opeens de positieve kanten van wonen op een boot -op- het -droge ontdekken. Het voordeel van wonen op de boot is dat je niet "naar je werk" hoeft te lopen en dat er een douche in de buurt is die soms warm water heeft. Een stukje verderop is een bar met wifi. Als Kees dan de Koelkast weet werkend te maken is een groot argument ( koude biertjes) terug op de boot.
Nog een klein nootje: vanaf 6 maart zijn we illegaal in Panama.
Maandag 14 maart, terugblik op week 14
In week 14 doen we weer een "tunnel of love". Deze keer om de geheime ingang aan Ronald en Marieke van de Argo te laten zien. Altijd fijn want dan kunnen we op een doordeweekse dag bij Panamarina lunchen. En de door -de- weekse -kok is veel beter dan de weekend kok.
Er is een uitnodiging binnengekomen van het ziekenhuis in Alkmaar om even langs te komen en op de US ambassade in Curacao hebben we eindelijk een afspraak kunnen maken om een 10 jarig visum (B2) te verkrijgen. We gaan die 2 dingen allebei regelen en trekken er een maand voor uit. Boeken een rondreis panama- Colombia- Curacao- Amsterdam- Panama. Gebroken polsje van Trees zit nog steeds in een Brace maar wordt steeds meer gebruikt. Dat gaat goed komen. Zo ook de zwarte teennagels, alleen duurt dat wat langer.
Dit is een typische klus week. Samen met Picolino ligt Kees onder de boot om de saildrive weer werkend te krijgen. Ranchel heeft in de tussentijd de boot gepoetst dus dat is wel te zien op de foto's.
De bemanning van de Dayak komt helemaal relaxed terug uit de San Blas en we gaan meteen naar Hotel Sister moon om ons te laten verwennen.
Ray heeft ons zonnescherm gereed. Na wat vijven en zessen zijn we helemaal tevreden. Het ziet er praktisch uit zoals we dat voor ogen hadden.
Maandag 28 maart, terugblik op week 16
Dit is voornamelijk een wacht-week geweest. Elke dag verwachten we dat de werkzaamheden aan de saildrive klaar zijn, maar elke dag horen we weer "manana"... en als doorgewinterde Caribische zeilers weten we inmiddels dondersgoed wat het woord "manama" betekent... dat betekent Niet- Vandaag.
Maar we vervelen ons beslist niet. Voor het bezoeken aan de US ambassade in Curacao hebben we genoeg regelwerk om ons van de straat te houden. Ook de reisdocumenten voor de rondreis vergen nog enig bijslijpwerk.
In het laatste weekend van maart hebben we een date met Marco (onze triple 7 captain) waarmee de een paar dagen Panama city onveilig gaan maken. Gelukkig beginnen de Covid maatregelen zich langzaam te versoepelen dus verwachten we weer wat meer restaurants te kunnen bezoeken en dan zijn met name te rooftop terrassen in trek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten