PANAMA JANUARI 2022


...zo gaan we 22 in...
 


Maandag 10 januari 2022- terugblik op week 5


We wennen aan het kluswerk in de hitte, dat betekent meestal vroeg opstaan en het buitenwerk doen voordat de zon achter de bergen vandaan komt en je het dek afbrand.


...dit is het parade paardje van Linton Bay Marina: de vermaarde travellift, hij is nu trouwens stuk...het duurt minstens 2 weken (Panamese 2 weken) voordat enige boot weer in of uit het water gelegd/ gehaald kan worden... gelukkig liggen wij er al in. Helemaal bovenin links zie je een hoedje: dat is Jim die druk aan het werk is...


Inventarisatie bootje: de wc doet het, de koelkast nu ook (weer). Bijna alle kranen die ‘vast’ zaten zijn weer gangbaar de keuken / kombuis is schoon en opgeruimd. De motor heeft zijn onderhoud gehad en we hebben al weer ( behoorlijk roestige procedures 😵‍💫) een stukje gevaren: naar de travellift en weer terug. De anodes zijn vervangen ( zag er niet slecht uit) en de romp is afgespoten: nieuwe antifouling is er pas eind januari. Plan B: doen we wel op Curacao ...


...Trees heeft eindelijk een kapper gevonden die het aandurft om dat dunne 
gladde 'blanke' haar te knippen, dit is halverwege....ik ben nu nog korter dan Kees...

Het klussen gaat echter niet over rozen: het wel is 2 dagen vooruit 1 dag terug. De koelkast die het zo lekker deed lekt nu opeens zout water. Beetje jammer. Ergens zit blijkbaar een verstopping. Van alles geprobeerd en gelukkig een onderdeel gevonden: het lekt niet meer maar nu slaat de motor niet meer aan😵‍💫.  Conclusie na een dag prutsen en denken: motor heeft last van zout water 😵‍💫 voorlopig geen werkende koelkast! We gaan op zoek naar een nieuwe motor. Dus halen we elke dag een zak ijs om de biertjes en de boter koud te houden. En natuurlijk pompen en soppen we de bilge want alles moet natuurlijk ook weer uitgebreid met zoet water nagespoeld  worden… wij hebben zeker-weten de schoonste bilge van de hele marina. 




...de ruimte onder het aanrecht waar de motor van de 
koelkast huist kan hij inmiddels wel dromen...


De boegschroef en ankerlier behoeven nog enige TLC. Misschien is het alleen de accu? We gaan het zien. Zo zijn we ook erg benieuwd naar de staat waarin we de dinghy en haar motortje aan zullen treffen. En we moeten nog de mast in en het vliegroest uit de vertraging poetsen en de zeilen aanslaan en hijsen en een nieuw zonnedoek laten maken en ook moet hoognodig de instrumenten uitgeprobeerd worden. Affijn we vervelen ons beslist niet.

Er zijn inmiddels zo’n 12 wassen gedaan en de helft van de kastjes zijn leeggehaald en gesopt, dus is de geur weer aangenaam oceanbreeze-fris🙃


Maandag 17 januari 2022 - terugblik op week 6


De afgelopen week hebben we veel gelezen, met andere zeilers en met elkaar gepraat. Want wat gaat er gebeuren als de boot weer vaarklaar is? Plannen komen en gaan. Dat we komend jaar oktober in Nieuw Zeeland toegelaten zullen worden: vertrouwen we nu nog niet. Als we het kanaal doorgaan duurt het minstens een half jaar voordat we via de Galapagos, Marguesas en Tuamotus via Tahiti op Tonga en vervolgens bij Nieuw Zeeland arriveren... de laatste twee landen zijn al 2 jaar dicht. En als je er bijna bent en het land gaat weer op slot dan zit je midden in het cycloonseizoen op de verkeerde plek...




...voor de grote inkopen (veel bier of jerrycans. benzine) hebben we nog steeds enorm veel plezier van ons karretje van Angela...

...kerstboom op het dorpsplein van Puerto Lindo ( het dichtstbijzijnde dorp)....


...drone opname van Linton Bay Marina...


Veel zeilers in onze huidige omgeving die graag de Pacific willen "doen" wachten nog een jaar OF doen een alternatief covid-proef rondje. Dat is Hawai, Alaska, Canada en dan afzakken naar beneden …

Het spreekt ons ook erg aan maar wij hebben 1 probleem: we hebben geen 10 jaar B2 visum voor de US of A en dat is het enige toegestane visum voor zeilers ( als je vliegt is een ESTA voldoende) . We hebben er afgelopen periode in Nederland 14 maanden voor uitgetrokken en in die ( covid) tijd is het niet gelukt!


...als je zo keihard aan het klussen bent, 
moet je 's avonds wel even samen chillen...


Als we op een zondag eens willen lunchen op een andere plek dan gaan we bijvoorbeeld met de dinghy naar CasaX van Hans en Edina in de baai naast de onze of met de dinghy door de "tunnel of love" shortcut een baaitje verder naar Panamarina voor een stukje echte Franse kip van het spit met lekkere vette gebakken aardappelen. Ook een zondags ritueel: om 14 uur zorgen we dat we klaar zijn voor een internationale conference call met de familie van Mierlo. 




...het idee is om samen met de crew van de Dayak met de dinghy een baai verder te gaan lunchen. ..ehm ...maar als de motor ermee uitscheidt kan je gewoon gaan roeien, nou ja 'je' ...affijn dan wordt het plan om op Isla Mamei te gaan lunchen gewoon omgezet naar een lunch bij Casa X...


Maandag 24 januari - terugblik op week 7


We hebben heel veel in gang gezet. Wanneer dat alles als een 'grande finale" bij elkaar komt kunnen we weer dromen van zeilen en bestemmingen ( wanneer dat ook moge zijn...)


Zo is vandaag eindelijk de accu voor de boegschroef en de ankerlier gearriveerd. Die hebben we misschien niet ECHT nodig maar is wel heeeeeel erg fijn bij het ankeren. Als de accu niet geschikt lijkt voor inbouw in de boot zijn we meteen een week verder voordat alle informatie van internet en van experts op het gebied van accu's samenvalt met ons gezonde verstand en de gecalculeerde risico's de revu hebben gepasseerd. Maar dan hebben we een werkende accu.



...vandaag (24 januari 2022) nemen we virtueel afscheid van de laatste oom in de familie van Mierlo, dag Cees en sterkte Ada...


Luis de timmerman heeft voor ons een mooi trapje gemaakt, het mist alleen nog de final touch. We moeten nog even geduld hebben, misschien istie manana wel klaar. 

Afgelopen week in gesprek geweest met Ray de zeilmaker over de fabricage van een zonnedoek annex regenzeil. Hij heeft de stof inmiddels besteld. Dat moet uit de USA komen. Duimen dat het bijtijds binnenkomt want 1 maart willen we gaan moven.


Gevleugelde uitspraak van Kees " we maken een plan, maar je weet waar plannen voor zijn..."


We hebben een knoop doorgehakt en plannen vanaf 1 maart om richting Curacao te gaan. Eerst naar Cartagena in Colombia, daarna bij een gunstig weather window langs de kaap van Barranquilla naar Santa Marta en vervolgens - het lastigste stuk- de oversteek naar Curacao. Als het past en net zo uitkomt gaat Trees hier van boord en neemt het vliegtuig naar Curacao terwijl een opstapper, zwager David bijvoorbeeld, Kees helpt met de lastige crossing. Of niet, misschien is er een periode met weinig tegenwind en niet zulke hoge golven...dan is het wel te doen met z'n tweeën.


...bewerkte foto van een droneopname in de haven: moment opname januari 2022...


...alles wat we uitpakken en aanpakken valt uit elkaar, heeft vreemde bruine vlekjes, is gesmolten, verroest of lichtelijk gecorrodeerd...

...even de mast in voor controle van de top, de antennes en de verstraging...


...nadat het teak weer lekker grijs in plaats van bruin is, zijn de schroefgaten aan de beurt. Alle versleten plekken worden vernieuwd....


De overwegingen van deze stap:  

Zo lastig als het is om erheen te gaan, de terugweg naar het kanaal is een "eitje". Vanuit Curacao en/ of Bonaire zijn we in een wip bij het kanaal zodra de grenzen van Tonga en Nieuw Zeeland ook voor zeilers opengaan en wij alsnog besluiten om het originele plan van 2 jaar geleden alsnog in werking te stellen. 

In Curacao kunnen we ons onderwaterschip weer van de goede antifouling voorzien, hier in Linton Bay is namelijk - bij gebrek aan geschikte antifouling- alleen de bodem schoongespoten met een hogedruk reiniger. 

In Bonaire kunnen we mooi het orkaan seizoen uitzitten in een omgeving die ons aan het hart gaat.


B2 US visum

Verder is Curacao onze laatste hoop op een Amerikaans B2 visum. In Nederland hebben we daar meer dan een jaar op gewacht en de wachttijd is nog steeds rond de 11 maanden, in Panama is het nog erger daar duurt het 14 maanden voordat je aan de beurt bent. 

Curacao beloofd een maand... we gaan het zien! Het B2 visum geeft ons in ieder geval meer armslag bij het plannen van alternatieve routes en uitwijken.

Wij hebben het op onze vorige trip van de Turks and Caicos eilanden naar het zuiden enorm gemist dat we geen behoorlijke uitwijk konden plannen ( Puerto Rico, USVI) voor de lange moeizame tocht tegen de wind en de golven in. Daarnaast is een route terug naar Europa ook veel leuker als je bijvoorbeeld een deel van de ICW (intra Coastal waterway)  kan varen. En, jammer genoeg kom je als zeiler enig US gebied niet binnen met enkel een ESTA. 



Maandag 31 januari 2022 - terugblik op week 8

We hebben het eindelijk voor elkaar: we hebben een houten trapje dat we over de reling kunnen hangen en dat het opstappen een stuk makkelijker maakt. Nu hoeven we geen omgekeerd kratje naast de boot te zetten. Luis heeft er een week over gedaan en goed timmerwerk afgeleverd. Wij blij, hij blij!

...mooi he!? en zo handig want als we gaan varen past hij ( op z'n kant) precies in de ruimte achter het stuurwiel. En als Trees daar bovenop gaat staan kan zij bij het sturen net over de buiskap heenkijken...


LINTON BAY MARINA
Nog iets over de haven waar we vertoeven: Linton Bay Marina:

...het uitzicht bij Sunset vanaf het terras van de tropical bar met onze favoriete tropical pizza....


...vanaf de parkeerplaats en de plek waar je boot op de "kant gezet" wordt zie je hier de ingang naar de marina...

...een andere kleur Sunset...

...vanaf de Officina heb je links het terras van de tropical bar en rechtdoor de brug en de aanleg-steigers...

...afscheid van onze covid-buren. Het Franse stel Olivier en Clara hebben hun boot ( de Celeste) verkocht. Ze varen haar naar Bocas de Toro en vliegen daarna naar huis om een andere, iets grotere boot te kopen. Zoiets als de Rebel ;)...


Als januari ten einde loopt zijn we elke week wel van plan veranderd. Een alternatief plan wat ook serieus overwogen wordt is een route die veel Europese zeilers vanuit Panama nemen en die er ook aantrekkelijk uitziet: Panama, San Andres ( belasting paradijs, tax free inkopen doen) of Providencia beide Colombiaanse eilanden voor de kust van Nicaragua, Cayos Cochinos eilanden voor de kust van Honduras, Belize of Mexico (Isla Mujeres) en dan via de noord kust van Cuba naar Florida Key West. Vervolgens via de Intercoastal Waterway (ICW) binnendoor naar het noorden. Andere mogelijkheid is de golfstroom naar het noorden nemen en via New York en Bermuda naar de Azoren oversteken...

Ik ben benieuwd waar wij over een maand zijn ;))


Geen opmerkingen:

Een reactie posten