Update december 2021:
In maart 2020 kwam onze wereld-zeil-reis plotseling tot een halt. Een week voordat we het Panama-kanaal door zouden gaan, lagen we in Linton Bay Marina … en 4 maanden later lagen we daar nog steeds… Verder dan het haventerrein en 3 x in de week 2 uur ‘buitenspelen’ om noodzakelijke boodschappen te doen: is alles wat wij toen van Panama gezien hebben…
Nu - 1,5 jaar later - zijn we weer terug bij onze boot “rebel” . We nemen de tijd voor wat zeer noodzakelijke TLC en beslissen daarna over het vervolg van de reis. Wat kan en wat past, wat is nog leuk en wat zijn de risico’s. We zijn erg benieuwd of 2022 net zo’n rollercoaster wordt als 2021 🙃.
Terug op de Rebel 6 december 2021
Het nieuws over een onze terugkeer naar Panama is grotendeels al geplaatst op gezichtsboek en insta, maar omdat het blog ons dagboek is volgt hier alsnog een recapitulatie van de maand december.
Maandag 13 December - terugblik op week 1 van onze vakantie in Panama
Facebook: Woensdag 8 december... Vakantieman het is hier heerlijk …warm!
Maandag 6 december vliegen we met KLM van Schiphol naar Panama City.
Jut & Jul zitten weer op de boot. Na een vlucht van 11 uur die 12 uur duurde omdat 3 medepassagiers wel hun koffers hadden ingeleverd maar zelf niet in de kist waren gestapt, beh!
Uit veiligheids overwegingen worden de koffers gezocht en er tussenuit gehaald. Je weet maar nooit of er een paar bommen inzitten, nietwaar!
Brengen en halen was super-de-luxe geregeld deze keer. Met dank aan zus Angela die ons lekker op tijd afleverde op Schiphol en Marten ( Dayak) die ons opwachtte op vliegveld Tecumen in Panama.
We waren geestelijk voorbereid op regen en kou ( slechts 23 graden) maar kregen een flinke shot van 30 graden en totaal geen regen. ZO !👊🏻
Een paar foto's om een indruk te geven van hoe wij de boot aantroffen:
Bootje ziet er zo op het eerste gezicht helemaal niet gek uit voor 1,5 jaar verwaarlozing. Ondanks dat de boot afgesloten was is er toch een redelijke hoeveelheid fijnstof binnengedrongen: een klassieke grauwsluier is het resultaat.
Tword nog effe doorbijten de komende weken voordat we elk stoffig hoekje en gaatje weer clean hebben. Maar tegen die tijd zijn we dan ook weer helemaal gewend aan de hitte, de taal, de way-of-life en is er vast geen greintje jet-lag meer over.
We zijn er nu een week en wat hebben we nu eigenijk gedaan? Het lijkt niet zoveel.
We inventariseren de "schade" terwijl we alles door onze handen laten gaan. Alles maar dan ook ALLES moet gepoetst worden. Niet 1 keer maar meerdere keren en soms ook met schoonmaakazijn omdat er niet alleen hardnekkige stof maar soms ook sporen van schimmel zijn.
Om het praktisch te houden werken we gescheiden : Kees buiten en Trees binnen, allebei even zweterig. Alleen moet je je buiten goed aankleden en binnen werkt het fijnst in je blootje.
In deze eerste week hernieuwen we de kennismaking met de mensen van de havendienst : Kenisha en Kevin
en maken we meteen van de warme lunch bij Nancy in de "blue house" een traditie. We verkennen het terrein: er is nog steeds een wasserette
elke dag behalve zondag komt de groentenman Charlie om 12 uur en de kar van "Ciel y Miel" komt om 16 uur met verse broodjes en Zwitsers gebak.
De douches zijn heerlijk koel, alleen is er niet elke dag water...
Maandag 20 December - terugblik op week 2:
Afgelopen week is een aardige inhaalslag gemaakt. De looks zijn weer bijna als vanouds en we hebben nu ook alle vier de koffers uitgepakt en er iemand blij mee gemaakt. Praktisch alle wassen zijn gedaan en de inhoud van de kastjes geïnventariseerd. Echt veel hebben we niet weg hoeven gooien, gelukkig.
Naast ons zijn meerdere mensen bezig met het schoonmaken en opknappen van hun covid - boot. We helpen elkaar een handje en drinken 's avonds om 17 uur een biertje bij Sunset op het terras van Raymond.
...Kees in de bakskist ( karakteristieke houding) ...
18 december gingen we een paar uur het water uit om de bodem schoon te spuiten en de anodes te checken en eventueel te vervangen. 's Avonds met een groepje Trees verjaardag gevierd door lekker te gaan eten en drinken in "el Castillo" het restaurant van Tatiana in Portobelo. Op Facebook: ... Het was een gekkenhuis vandaag, maar de afsluiting was een “ bigi yari “ waard: Met zeilvrienden - net echt- uit eten aan het water ( el castillo de Portobello) met koude cava toe! Nu nog even koffie & nagenieten 🥵 in ons blootje in de kuip, waar het gelukkig een beetje waait🌬 Dankjewel als je aan me gedacht hebt vandaag❤️ morgen ga ik nagenieten met jullie wensen💋☀️⛵️
Maandag 27 December - terugblik op week 3:
🎄Rebel-update
Goedemogge, op deze stralende sweatty panamese jungle morgen.
Wij zijn nog volop aan het klussen dus voor ons geen Kerstuitje naar de excotische San Blas eilanden hier 75 km om de hoek 🌴 (zo zien wij de een na de andere boot naar cruise-hemel-op-aarde vertrekken)
Vorig jaar werden we wakker met het geknor van egels en getsjilp van pimpelmeesjes, nu genieten we van de pelikanen in de achtertuin en worden we wakker van de brulapen. Allebei even fijn🙏🏻
Deze dag kan trouwens niet meer stuk want Kees heeft de koelkast eindelijk aan de praat gekregen en Trees heeft zojuist haar eerste yoghurt geoogst. We hebben hier trouwens geen kortste dag laat staan langste nacht, het is om 1800 uur donker en om 600 uur licht: koekie!
Maar tussen ontbijt en volgend klussie door hebben we nog moeite gedaan om een kerstfoto voor je te maken in onze traditionele boot-kerst-outfit. Dussss…
wensen we je een Waanzinnig & Vooral Verrassend Heerlijk 2022❤️
En remember💋
“Don’t count the days, make the days count”…
Een aantal zaken die die we dachten geregeld te hebben blijken bij nader inzien toch niet of niet zo goed te functioneren. De koelkast is daar een van. Omdat het best moeilijk is om hier aan passende apparaten of onderdelen te komen is het een heel gezoek, gebel en gereis voordat je iets hebt dat functioneert. Achteraf heeft Kees in 6 weken tijd 3 verschillende pompen geïnstalleerd. De laatste doet het nog steeds goed.
Nog zo'n ' dingetje': wij hebben op de boot bijvoorbeeld elektriciteit op 12 of 220 volt. Maar in een land dat erg Amerikaans georiënteerd is kan je eigenlijk geen 220 volt apparaat vinden. Alles is 110 volt. Dus even een waterkoker of blender vervangen zit er niet in. Het zijn in ieder geval zaken die veel inventiviteit vragen.
We hebben Kerst gevierd samen met Marten van de sy "Dayak" met een lunch bij CasaX en vandaag onze boostershot gescoord in de lagere school van Portobelo.
Op Facebook: 27 dec Op een argeloze lome maandag morgen in december gaan we met de taxi naar het lieflijke plaatsje Portobelo, zo’n 30 km verderop langs de noordkust van Panama richting kanaal. Veel valt er niet te beleven, el Castillo is op maandag dicht dus lekker lunchen wordt het ook niet vandaag…omdat ik enorme prikangst heb, zijn Kees en Marten zo lief geweest om niets te zeggen over de booster die we halen vandaag, dus heb ik nu tenminste goed kunnen slapen vannacht.
Maandag 3 januari - terugblik op week 4
Vrijdag 31 december: oud -en-nieuw vieren we met z'n drieën in het kasteel van Tatiana in Portobelo. we verwachten er veel van maar er zijn bar weinig mensen. Toch nog een beetje Covid angst hier. Er wordt wel wat vuurwerk afgestoken en het eten en drinken is prima geregeld
Met de taxi gaan we heen en terug worden we gebracht door Jim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten