WEEK 8

Ons blog is ons dagboek, dus ook als we niet zeilen en reizen, wordt er wel geleefd en maken we dingen mee die we wellicht niet willen vergeten. Dus gaan we ook nu gewoon door met ons blog.

Week 8: 2 - 9 mei 2020

Koortsachtige drukte in de haven deze week. Veel buren hebben zich opgegeven voor de repatriëringsvlucht die NL samen met KLM georganiseerd heeft. Vertrek is volgende week maandag 11 mei... na twee dagen blijkt dat ruim 800 mensen zich hiervoor hebben aangemeld, waaronder een heel stel Fransen uit onze marina en ook onze buurman boterkoek. 

De enkele -reis -vlucht gaat van Panama naar Parijs en dan moet je zelf maar naar NL zien te komen.  Thalys rijdt tot Brussel...

...het doet wat met je....corona gekte...

Het blijft nog lang spannend of men wordt uitverkoren en ondertussen moet wel je boot klaar zijn voor een poosje zonder eigenaar. Dus wordt  overal om ons heen gepoetst, dinghy's opgeborgen, worden zeilen eraf gehaald en worden bootjes uit het water gehaald en " opgebokt" = op de kant gezet. 

Het werkt erg besmettelijk eh ik bedoel aanstekelijk. De boot ziet er van binnen uit alsof het net oorlog is geweest. Want wij beginnen van weeromstuit ook op te ruimen, te poetsen en lijstjes af te werken. Maar dat is helemaal niet fijn en in dit klimaat  ( temperatuur rond de 30 en een vochtigheidspercentage rond de 90) is dat heeeel hard werken en vooral zweten. 

...super fijn dat Marten na 2, 5 maand zijn vrouw Diny weer gaat zien maarre... dit gaan we natuurlijk wel enorm missen vanaf volgende week maandag...

VERSOEPELING

Net als in NL worden hier in panama  de regels ook iets losser. 

Er kan weer gereisd worden, gevaren welteverstaan maar alleen binnen Panama. 

Onze andere NL buurman (René ) heeft na 2 maanden op een- en -dezelfde plek met zijn vrouw en twee kleine meiden ook wel behoefte aan een fikse 'change of scenery' en is meteen druk bezig zijn boot vol te laden en voor te bereiden op 2 maanden isolement met zijn gezin, maar dan wel hier in de buurt en op de mooiste Panamese zwemplekjes en strandjes met palmbomen. Geen andere mensen aub.

Wij doen het nog heel even rustig aan. Binnen Panama zijn de Corona-cijfers nog steeds booming en dat bevalt ons allerminst.

LUNCH MET EEN TWIST

Wij maken tussendoor wel een 'date' met een werf in de buurt om even te kijken en te praten over opslag van de boot. Dat lijkt ons niet alleen verstandig, dat moet ook heel lekker zijn want ze hebben er een goed Frans restaurant en wij hebben wel zin in een verzetje en een goeie lunch.

Even ergens naar toe gaan gaat hier niet zomaar met al die roadblocks. En controle politie is overal, ook op het water. Dus dat is ff puzzelen. Over de weg gaat zeker niet lukken dus gaan we ( buurman boterkoek en wij) over water in onze dinghy's. Dan brengen we niemand in gevaar ( en vice versa😉) en houden we ons aan de voorgeschreven hoeveelheid mensen en de 1,5 m afstand. 

Voor de zekerheid gaan de paspoorten, zeep, handschoenen en de mondkapjes mee en reizen we in de voorgeschreven uren voor bejaarden... enige minpuntje in ons plan: op deze dag mogen alleen mannen reizen🤪 ...

...ff scheuren met 2 dinghy's naar Panamarina en weer terug...

Hoe het was? Mwah mwah mwah : geen gesprek ( "ze hebben net lunchtijd") en geen eten ( "ze zijn net inkopen doen") voor zover het 'afspraken' maken in Panama. Maar ach in "corona tijd" loopt alles net een beetje anders en moet iedereen roeien met riemen die hij heeft.

Maarre we hebben wel een heel leuk en 'spannend' ritje met de dinghy gemaakt. Zo heeft elk nadeel zn voordeel en nu hoeven we ook geen beslissing te nemen, de omstandigheden bepalen vanzelf de uitkomst.

MOEDERLAND

Onze buurman en een heleboel Fransen uit onze marina vertrekken dus as maandag richting Europa. Het Panamese luchtruim is tot eind van de maand gesloten voor alle passagiersvluchten, maar dit is een bijzondere vlucht: een zogenaamde repatriërings vlucht. Dat werkt trouwens wel goed. Wij kregen ook een mailtje van de ambassade om ons te melden als we met deze vlucht mee wilden. 

Wij vervelen ons nog niet en hebben genoeg te doen, maar omdat we nu niet door het kanaal kunnen en nog niet welkom zijn in Frans Polynesië denken wij ook stiekem aan een vakantie van een paar weken in NL. 

Maar nu nog even niet, we genieten van het klimaat en wachten eerst maar eens rustig af of eind van de maand het vliegverkeer weer groen licht krijgt.

...dat is wel een heeeeeel groot pakje voor een potje hagelslag...

DE SLAG OM DE HAGEL 

Het pakje met hagelslag dat Gerben vorige maand met DHL naar Panama had opgestuurd heeft een hele reis achter de rug. Zo te zien voornamelijk van distributiecentrum naar distributie centrum en volgens mij is hij nooit verder gekomen dan Duitsland. 

Nu is hij terug bij Gerben thuis. Zomaar opeens stond hij weer voor de deur: " hallo, da sind wir wieder da"😉

Ik moet het zeggen: We zijn allebei diep teleurgesteld. In DHL in de vervoersbranche in het Corona virus 🦠 en in karma. Ik heb bij de lokale Chinees een piepklein potje namaak pasta choca gescoord... maar eerlijk gezegd HAALT dat het niet bij de enige echte NL hagelslag.

Gerben jij bent en blijft toch mijn held!

HET DAGELIJKS LEVEN

Dat ziet er al 8 weken elke dag ongeveer hetzelfde uit. 

We will survive! Wij letten op elkaar. Jullie ook? Take care mensen en hou vol  💋❤️ We keep you updated