WEEK 2

Ons blog is ons dagboek, dus ook als we niet zeilen en reizen, wordt er wel geleefd en maken we dingen mee die we wellicht niet willen vergeten. Dus gaan we ook nu gewoon door met ons blog.

Week 2: 21- 28 maart 2020

Zo te zien zitten we wereldwijd in hetzelfde schuitje (😉) of in ieder geval zitten al onze bootjes op eenzelfde wilde zee... zondag 22 maart reed er een auto met omroep-toeter langs de marina. Het was voor ons onverstaanbaar maar blijkbaar werden mededelingen van huishoudelijke aard aan de bevolking doorgegeven.  

LOCK DOWN

We hoorden inderdaad de volgende dag dat een totale lock- down werd voorbereid en die gaat woensdag de 25ste in.

We mogen het terrein van de haven niet zomaar af, de restaurants op het terrein doen take-out en naar andere restaurants in de buurt mogen we niet gaan. Alle winkels die niet voorzien in de basics zijn gesloten en 'snachts  vanaf 21 uur mag niemand de straat op ( roadblocks) en dit wordt echt gehandhaafd. 

...we hebben een plek gevonden om de duikflessen te vullen, dus kan kees effe het onderwaterschip cleanen...

Vanaf zondag 22 maart mag 30 dagen geen vliegtuig met passagiers Panama in of uit en zijn ook alle winkels voor 30 dagen verplicht gesloten. Uitzondering zijn de bedrijven met basis behoeften.

De laatste twee repatriërings vluchten voor de regio vanuit Panama zijn op 24 en 29 maart. De vluchten gaan naar Europa en de eerste stop daar is Amsterdam. Als je hiervan gebruik wilt maken is de grootste uitdaging om op het vliegveld te geraken.

ETEN EN DRINKEN

Kees en Marten ( van de Dayak)  gaan meteen maandag met een Sergio van de haven mee naar Portobelo, een stadje zo'n 15 km verderop, om zoveel mogelijk noodzakelijke boodschappen ( bier enzo)  te doen. 

...salig stilleven: zelfgebakken boterkoek van de buurman, koppie koffie en flesje 51 geruild tegen rum met Rene van de Blue pearl...

In Portobelo zijn alleen Chinese supermarkten, dus komen ze een heel eind in het foerageren voor de Rebel, de Dayak en de Blue Pearl. 

In ieder geval hebben we weer bier en rum en voor de rest avonturen we het wel.;))

Carlos, de groenteman uit Nicaragua komt een soms twee keer per dag langs met verse groenten en het heerlijkste verse fruit. Hij heeft voor de gelegenheid z'n assortiment uitgebreid met eieren, cola en diepvries vlees.

...Hans en Edina voor hun heerlijke restaurant Casa X...

Van een ( van oorsprong) Nederlander die zich hier gesetteld heeft en samen met zijn vrouw een schattig restaurant met geweldige keuken runt, hoorden we dat ondernemers die de deuren verplicht moeten sluiten de komende 3 maanden geen vaste lasten hoeven te betalen! Goed geregeld door de overheid van Panama, ik hoop dat deze steun voldoende is.

...na de lunch in casaX, halen we ieder onze eigen dinghy (veiligheid dingetje) uit de stalling en varen de hele baai weer terug...

QUARANTAINE TRAINING

Hier hebben we 4 jaar voor getraind: quarantaine. Dit is natuurlijk een grapje want wie heeft er nou zin om opgehokt te worden. Laat staan om als een moderne oorlogs-variant zoveel dagen verplicht in het achterschip te vertoeven.

...onderweg met de dinghy naar restaurant Casa X steken we de hele baai over. Onderweg zien we de meest creatieve scheepsoplossingen langskomen...

Maar eerlijk is eerlijk: wij zijn het inmiddels wel gewend om op een beperkte ruimte ( 35 vierkante meter) met elkaar 'opgescheept' te zitten, onze voorraden strak in de gaten te houden, niet te woekeren met water en energie, zoveel mogelijk zelfvoorziening te zijn en ons te vermaken als je niet buiten kan spelen.

Wij weten bijvoorbeeld de spelregels van klaverjassen met 2 of 3 en ook precies hoeveel wc-papier we gebruiken per week, maar we weten ook wat voor alternatieven we aan boord hebben ( een dobbelspel, boek of serie en dan keukenrol of gewoon water)

...de altijd goedlachse Colombiaanse Nancy serveert elke dag rond lunchtijd lekker doch eenvoudige maaltijden op het marina terrein in ' the blue house'...

ONS LEVEN VAN ALLEDAG

*We vallen regelmatig mensen lastig met telefoontjes, messenger, whattsapp of FaceTime en dat lukt aardig want bijna niemand heeft een tijd -of -thuis -excuus.

*We doen noodzakelijke klusjes aan de boot; elke dag een en soms hebben we een dag vrij of een baaldag.

*we koken veelal vegetarisch, bakken zelf ons brood en slagen er sinds vandaag ook in om zelf yoghurt te maken, yahoe.

*Met een boekje of gitaar ontspannen we in de kuip met op de achtergrond het indrukwekkende geluid van brulapen in de djungel achter de haven.

*We proberen te sporten. Dat is goed tegen de verveling, voor de conditie en de stoelgang en houd je van de straat. Haha.

*De boot is nooit eerder zo opgeruimd en schoon geweest en we komen nu ook in DIT ritme. 

*We gaan vaak uit eten met de buurman en leggen 's avonds een kaartje of kijken een serie of film. Gaan laat naar bed en staan lekker lui ook laat op.

*De was doen we grotendeels de deur uit. We droegen hier in de tropen al niet veel kleren en dat is nu alleen maar nog minder geworden.

*wat ik nog het meeste mis naast de vrijheid om te reizen is de kapper!

...kappen in de bush doe je in de schaduw van de palmboom. Je verbrand dan niet maar thuis zit je wel onder de zandvlooien en no see um- beten, haha...

DE TOEKOMST

Tja, april is onze deadline om aan het Panamakanaal en de Pacific- oversteek te beginnen. Dus dit jaar zullen we niet in Nieuw Zeeland arriveren, helaas.

De zeil -en -verblijf alternatieven zijn zowel aantrekkelijk als plenty!  Enige voorwaarde is dat we welkom zijn in het land waar we naartoe willen varen. Want, vergis je niet, menige wereldzeiler zit momenteel of ergens met samengeknepen billen vast of wordt (soms zelfs onder geweer-dreiging) weggejaagd. 

...op weg naar de blue house...

We zullen dus het zomer-weer in deze buurt moeten bestuderen, in Panama is geen orkaan seizoen maar bijvoorbeeld wel regenseizoen en dan kan het soms ook behoorlijk spoken. We zien het wel. Ondertussen tellen wij onze zegeningen. 

We will survive! We letten op elkaar. Jullie ook? Take care everybody 💋❤️ We keep you updated