KAIMOU - MAUQUI oftewel CAYOS HOLANDES
Zondag 1 maart gaan we naar ( hoe je het maar wilt noemen) De cayos holandes in het Spaans - kaimou in het Kuna en de Colombiaanse vrachtvaarders noemen deze mini archipel: Mauqui.
We beginnen met het uiterste oostelijke puntje en ankeren 3 dagen bij bbq island in het helder blauwe water van de 'swimming pool anchorage'.
...man overboord...
Hier komen we terecht in een hechte Amerikaanse gemeenschap die iedereen hartelijk omarmt. Het is ook overzichtelijk : wij zijn de enige 'vreemden' in de buurt. Het overgrote deel van de wereldzeilers is al vorig jaar door het kanaal gegaan omdat de doorgangsprijs per 1 januari van dit jaar verdubbeld is. Lekker rustig dus voor ons.
...onze buren bij BBQ island...
We maken kennis met Tom en Julie van de Quiqui en borrelen en praten uitgebreid met de Franse Olivier en Clara van de Celeste bij Debbie en Reg ( van reginald) die hier al ruim 20 jaar in de buurt 'wonen' op hun schip " runner".
...visje bij de 'tube'...
OVERLEVEN ANNO 2020
Hier horen we hoe je anno 2020 overleefd: in Kuna Yala oost hadden we een telefoon met movistar abo en daardoor pikten we nog wel eens een signaaltje op.
In dit deel van de eilanden moet je digicel hebben en als je dat koopt dan moet je meteen een tegoed van 10- 20 dollar erbij kopen ( in de 'winkel' waar wij ons kaartje kochten hadden ze nog 1 tegoed-kaartje van 3 dollar en daar doe je dus weinig of liever gezegd niets mee)
...zo reizen we op de korte stukken...
Dan zorg je dat een amplifier hebt of in ieder geval iets waardoor het signaal dat je oppikt van het regenwoud versterkt wordt.
Als je een telefoon signaal hebt kun je ook whattsappen met de locals en zo zorg je dat je wekelijks verse boodschappen krijgt.
...waterkeessie...
Verder hou je contact met de andere boaties op marifoonkanaal 72 en is er op USB 8107 elke dag om 08:30 uur een radio netje met het laatste nieuws. Hier horen we dat het Corona virus inmiddels een wereld issue is. Omdat we bij de groep kwetsbare bejaarden horen voelen we ons hier in de Kuna Yala voorlopig wel veilig.
Maar we zijn op weg naar Panama 🇵🇦 en dat is natuurlijk different cookie.
Naja we zullen onze kans moeten wagen, alhoewel een leven hier met pacific views en dito temperatuur en ( heel belangrijk) zonder muggen beslist geen straf is.
...vogels vinden de "tube" een prachtige rustplek...
HOTTUB
Donderdag 5 maart verkassen we naar het centrale deel van de cayos holandes: de hottub anchorage, vlakbij twee hele mooie snorkel plekken ( Sand island en the tube, die hier ws vanuit Venezuela is komen binnendrijven) we snorkelen en klussen en lezen boeken koken en poetsen en luieren er flink op los.
...op de "hot tub" ankerplaats zagen we een levende conch die op zijn rug lag en er effe snel voor zorgde dat hij weer verder kon schuifelen... dat doet ie handiger dan een schildpad;))...
En... er komt, pffffff, weer een nieuw stormgebied met nog hogere golven.
We liggen hier goed en kijken wel of het mee-of-tegen valt. We halen de grotere klussen uit de kast en kijken of we nog leuke filmpjes en boeken hebben. De voorraad eten, water, gas en alcohol worden geteld.... we kunnen het nog wel een weekje 'uithouden'... als we zuinig aan doen. Water en alcohol gaan op rantsoen.
...proosten met balboa bier op turtle island...
Aan het eind van de week hebben we een nieuwe leren hoes om het stuurwiel, is de opening voor het noodroer weer toegankelijk, is er een compleet nieuw plan voor ons zonnezeil en de gescheiden vuilnis opvang en hebben we eindelijk een uitgewerkt idee voor de regenopvang als we onder zeil zijn.
...onze prive-guppie, een visje dat al 5 weken met ons meevaart en alle andere vissen wegjaagt...
WEST HOLLAND BAAI
(Cayos Holandes west)
Er is beter weer op komst maar dat gaat nauwelijks een week duren. We willen graag nog naar de Lemon Cays voordat we naar Linton Bay Marina vertrekken. We verkassen dus alvast op donderdag 12 maart 5 nm verderop richting de westkant van de Hollandse baaien en ankeren bij ( weer een) Waisaladup.
Hier zien we het eerste (al is het een kleintje) cruiseschip vol toeristen ons kleine eilandje overspoelen.
Hier zien we het eerste (al is het een kleintje) cruiseschip vol toeristen ons kleine eilandje overspoelen.
Eten is er genoeg, water hebben we in het regenzeiltje opgevangen vannacht en alleen de laatste druppels alcohol moeten diep vanuit de kelder ( bakskist onder ons bed) gehaald worden.
...snorkelen bij waisaladub...
CORONA VIRUS ISSUES
Vanaf vandaag gaat het Corona virus ook aan ons leven haken.
Er mogen ( de eerstkomende 30 dagen) vanuit Colombia geen toeristen meer per boot het gebied binnenkomen en ook heel veel vluchten naar Panama schijnen geannuleerd te zijn.
We horen het op het dagelijkse radionet en merken dat veel zeilers een beetje zenuwachtig worden.
...rebel in volle glorie...
Wij denken er ook over na. We zijn er altijd vanuit gegaan dat, als de nood aan de man komt en we onmiddellijk naar NL zouden willen gaan, dat dan altijd mogelijk zou zijn. Dat is dus niet meer zo vanzelfsprekend.
Er schijnt nog wel gereisd te kunnen worden maar zeilers moeten blijkbaar rekening houden met een quarantaine van 14 dagen.
Mmmm die wil ik wel op de Galapagos eilanden bijvoorbeeld, gni gni.
...wrak onder water...
LEMON CAYS
Oeps het slechte weer komt iets sneller dan verwacht, dus moeten we helaas de prachtige Lemon Cays in 1 dag afraffelen. Maar ja, beters 'iets' dan 'niets'.
We snorkelen rond een gezonken schip bij dog island en overnachten bij chichime island.
Hier komt een nieuwsgierige dolfijn ons op de ondiepe maar waarschijnlijk visrijke ankerplaats bezoeken. Morgen gaan we vroeg weg om nog bij gunstig daglicht Linton Bay binnen te kunnen varen. Vrijdag de 13de is onze laatste nacht in de fascinerende wereld van Kuna Yala.
...met waarschuwingsborden, boven water...
...doorzichtige visjes met een kleurige pinokkio neus en tweekleurige staart en een kort blikje op de Rebel en het cruiseschip vlak daarachter...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten