ISLA PINOS - TUPBAK (walvis) in Kuna
Maandag 17 februari 2020 varen we 3 nm naar isla Pinos, het zijn lange zee mijlen met metershoge golven en veel wind op de kop natuurlijk.
Maar na 1,5 uur liggen we achter anker te schommelen op een beschut plekje waar we de komende week de laatste stuiptrekkingen van de storm gaan uitzitten.
...bootje met Saila en gevolg en kwitantie ...
We worden er welkom geheten door Lorenzo Gonzalez met een kwitantie van 10 dollar. Als we bij hem een 20je willen wisselen verkoopt hij ons ook nog even snel een heuse Kuna vlag van een formaat dat we als 'courtesy flag' onder de rechter zaling hangen onder de vlag van Panama.
...de kuna vlag...
Prodenzo, de visser, bracht ons de Kuna vlag: rood geel rood zoals de Spaanse vlag met in het midden een swastika. Ik weet niet of we hem op durven hangen.
...een van de vele colombiaanse vracht bootjes die rondvaren en bartheren ( kokosnoten voor biertjes bijvoorbeeld)...
Dinsdag ontmoeten we het eerste andere zeiljacht de "tore" met een jong Duits stel Jan en Melanie.
...de bauhaus kaart van isla tupbak. je ziet het dorp links met de steiger en de ankerplaats...
Woensdag 19 feb
We zwemmen poetsen klussen koken en kijken de serie af: "la Casa de papel "... dat waren 3 seizoenen... heerlijk!
In Colombia keken we de serie Narcos en de San Blas zien we terug in de serie Casa de papel als de bankrovers van hun geld aan het genieten zijn. Korte tijd heten wij mokum en tintipan, want niemand hoeft te weten hoe we echt heten...
...we leggen de dinghy op het strand en lopen langs het water naar het dorp...
Donderdag 20 feb. 2020 Beeld van een doorsnee dag: Zwemmen, brood bakken, Lopen naar het dorp en daarna de berg op naar de zendmast van movistar met Seperino onze gids. Jan en Melanie kregen een boete omdat ze in hun eentje het regenwoud gingen verkennen. Wij namen ( met hun avontuur in het achterhoofd) het aanbod van Seperino aan om ons rond te leiden.
Maar voor we op weg gingen moesten we eerst een rondje dorp doen: langs de Saila om toestemming en om te melden wat we waar gingen doen en meteen wat dollars laten rollen. Daarna langs vrienden en zijn vrouw om te melden dat we de berg opgingen.
...het dorp met de traditioneel (kunstig) gebouwde hutten...
...Seperino is bijna net zo jong als Kees maar zoals alle Kuna veel kleiner gebouwd... (Kuna zijn iets groter dan pygmeeën)
Later vertelde Seperino dat het een goede gewoonte en voorzorg is om mensen niet zomaar ergens te kwijt te raken. Als wij in de problemen zouden zijn zou bij sunset al een groep op zoek zijn.
...sunset boven walvis eiland...
Op weg naar de berg, net buiten het dorp zagen we een suikerriet- pers- fabriek -plek. Bovenop staat een enorme zendmast die zijn energie grotendeels van zonnepanelen krijgt. Het was een leuke avontuurlijke klim en klautertocht waarbij we regelmatig met ons gezicht in de enorme webben van de grote maar ongevaarlijke hangmatspinnen bleven kleven.
...hangmat spin in volle glorie op hoofd (ons ) hoogte...
Op de glibbertocht naar beneden bleef Kees met zijn kleine teen achter een tak haken. Die stond opeens pijnlijk dwars op zijn voet. We hebben hem met stokjes en plakband aan zijn andere teen gespalkt en de vingers 'crossed'.
...suikerriet pers...
Terug bij "bagga dup" maken we even een praatje en drinken een colaatje voordat we naar de boot gaan. Er is een derde schip bij gekomen, een Amerikaanse vader en zoon die onderweg 3 backpacksters inclusief fiets een lift hebben gegeven.
... en die palm groeit gewoon door...
Goed nieuws: Het weer gaat opknappen, iets minder wind en ook de golven gaan afnemen: vrijdag of zaterdag kunnen we al verder ! ( ipv maandag of dinsdag Yahoo)
...onderweg van isla pino naar achutupu...
DOG ISLAND oftewel ACHUTUPU in Kuna
Vrijdag likken we onze wonden, maken we nasi en kijken we casino royale. Maar zaterdag ( 22 feb 2020) gaan we eindelijk verder van isla pinos naar achutupu waar we om half drie na 20 nm motorzeilen het anker laten vallen.
...kees is bezig met het anker, op de achtergrond Achutpu...
Onderweg zagen we verschillende wrakken op het rif liggen en hadden we een wilde kruisende zee en komen dus een beetje misselijk aan.
...ons uitzicht vanaf de boot, zie je de kleine 'buitenhutjes'aan het eind van de steiger boven het water? die worden gebruikt als wc of kippen/ varkenshok...
We liggen vlak voor het dorp. Geen plek dus om effe te zwemmen.
...ulu met vrolijk gekleurd zeil, op de achtergrond het dorp...
Alfonso, the man, de tourguide, degene die een beetje Engels spreekt en eigenlijk niet op dit eiland woont, kwam ons welkom heten in een ulu die door twee leeftijdgenoten geroeid werd. Geen 10tje voor de saila constateerden we verbaasd.
...ulu met zeil, op de achtergrond de aanmeer plek voor boten....
Hier zien we veel zeiltjes op de ulu's en die gebruiken ze met name om de afstand naar hun kostgrondje op het vaste land te overbruggen. Voor het eerst hebben we overigens groenten ( paprika en tomaat ) kunnen scoren.
...kwitantie van achutupu...
...ik wil ook een regenboogzeil....
We ontmoeten een ander familielid van het feestvarken: Venancio komt helemaal van Isla maquina (molamaker island) zo'n 4 uur varen met de snelle watertaxi. Wij zullen over een week ook wel in de buurt zijn, denkt hij. "pagina 270 " roept hij ons nog na, nadat we afscheid genomen hebben... lachen: dat is de natuurlijk de pagina in de enige pilot die dit gebied beschrijft: de bauhaus!
...kaartje kopen voor het vliegtuig...
...met het bootje naar de vaste wal en instappen maar. De caravan was exact op tijd...
Super spannend. Met vermoedelijk prachtige foto's, fijne voortzetting van jullie boeiende reis!
BeantwoordenVerwijderenWij veel thuis met Corona virus, vervelend!
ja corona wij zitten nu ook vast. sterkte! enne...de foto's zijn net geplaatst. yahooooo
Verwijderen