EERSTE STOP PUERTO PERME
De volgende dag gaan we half misselijk van de shell in Obaldia snel richting puerto perme zo'n 10 nm verderop. Hier vinden we een rustige beschermde baai waar we even orde op zaken kunnen stellen.
We hebben namelijk de weerkaarten kunnen bekijken en hebben gezien dat we vanaf zondag een paar dagen snoeiharde wind inclusief hoge golven kunnen verwachten. Dan willen we beschut liggen en ook iets leuks te doen hebben.
...wind, helder water, warmte en palmbomen...wat wil je nog meer?...
Daarnaast blijken de navigatie kaarten die ons tot nu toe, 4 jaar lang perfect geholpen hebben, hier echt niet te kloppen. We doen alles op zicht en letten goed op, maar volgens onze kaart hebben we nu al 2 keer op land geankerd terwijl wij in het echte leven nog 4 meter water onder de kiel hadden.
ZO kunnen we niet een moeilijk stuk zee met veel eilanden, rotsen en riffen ingaan. Eerst maar eens even uitzoeken hoe we de elektronische Bauhaus kaarten op open CPN werkend kunnen krijgen ( we zien namelijk alles behalve de boot...)
...de onmisbare pilot in de San Blas: DE Bauhaus....
De weelderige vegetatie van Puerto Perme nodigt uit tot een wandeling, maar we worden lek gestoken door de venijnige 'no see ums'. Echt niet leuk meer. Na de vele muggen en 'no see ums' op de voormalige ABC eilanden was een maand Colombia een verademing qua jeuk. De start in Kuna Yala is hopelijk een eenmalige steekaktie.
...kan je je voorstellen dat onze mond openviel toen we deze baai van Escoses kwamen binnen varen? we zijn natuurlijk vlak bij een van deze vissershutjes gaan ankeren...
ESCOSES
Reden om snel de benen te nemen naar de volgende stop: escoses, een landtong waar het goed beschutting vinden is.
We ankeren op een droomplek. De hele baai is van ons ❤️ en ons uitzicht zijn drie verlaten vissershutjes. Ze worden duidelijk nog steeds actief gebruikt maar in de 2 dagen ( een mooi ritme) dat wij er waren hebben we niemand gezien.
Hier vinden we aan land vers drinkwater uit de bergen, we slaan meteen een paar jerrycans in; kunnen we in ieder geval mee douchen, schoonmaken en afwassen. Want de voorraad in de tanks is 300 liter en we weten niet hoe lang we daarmee moeten doen. We plannen 4 weken maar door het weer kan het ook zomaar 6 weken worden. Beetje zuinig doen, dus.
...goed ingesmeerd en ingepakt tegen de zandvliegen en de muggen,
beetje warm dat wel maar ik ben gewoon klaar met die stekers...
TUSSEN SULEDUP EN COEDUP
Op 'navionics' heet het eiland isla de oro, eiland van goud.
Wij zijn zaterdag 8 feb in de beschutting van de eilanden groep ' islas sasardi ' een paar mijl opgeschoven.
... het hele traject leek vantevoren een kwa wind een eitje met achterlijke of halve wind. We hebben een paar maanden lang bijna alleen maar tegenwind gehad ;))...
Buiten staat nu al flink wat wind en de golven zijn beste jongens.
Vanaf onze beschutte ankerplek zien we in de verte lichtjes van huisjes en overdag zien we af en toe een bootje gaan. Verder zijn we moederziel alleen😉
Bij het licht van de volle maan zitten we in de kuip na te genieten met een koffie met rum en nemen we de dag door.
CALEDONIA OFTEWEL KANIRDUP OFTEWEL COEDUP
...als je ergens ankert komt er altijd wel een ulu langs. Soms alleen om een praatje te maken soms om iets te verkopen...
We hebben op ons afgelegen plekje bezoek gehad. Een jonge jongen in een ulu ( uitgeholde boomstam kano met brede peddel) die zich voorstelde als Michael kwam geld ophalen voor het ankeren. Omdat wij graag een bonnetje willen hebben roeit hij samen met zijn broertje terug naar het dorp en komt na een poosje terug... met bonnetje!
...we moeten alle rekeningen bewaren, zeggen ze...
Hij overhandigt ons een papier in het Engels met daarop de regels van het dorp: het ankeren kost 10 dollar voor een maand, het bezoek aan het dorp kost 3 dollar, foto's maken kost 1 dollar, geen snoep geven aan de kleine kinderen ( dat is slecht voor hun gezondheid) , alleen biologisch afbreekbaar vuilnis kunnen we hier kwijt, als je iets overboord gooit krijg je 50 dollar boete en nog zo een paar.
...vissertjes...
NAMEN
Onze ankerplek hoorde dus niet bij Soledup maar bij Coedup ook wel Caledonia of Kanirdup genoemd. Het is nogal verwarrend maar we zullen er aan wennen. Sommige namen zijn Kuna, andere de van oorsprong Spaanse namen, dan heb je Amerikaanse namen in de elektronische kaarten staan en voorts zijn er de namen die vaak door de Colombiaanse vrachtvaarders gebruikt worden. Sommige eilanden hebben dus wel vier namen.
...voor de kijker links samantha, rechts de kuna vrouw die mij de eerste mola van mijn leven laat zien: meteen 2 gekocht...
Als we later in het dorp rondlopen met Samanta ( de eerste van vele travestieten die we in Kuna Yala tegenkomen) wordt er overigens niet zo 'moeilijk' gedaan over foto's nemen of vuil in het water gooien.
...gemeenschappelijke ruimte voor feestjes...
In Coedup ( baby eiland) beleven we onze Kuna-vuurdoop. We zien en kopen onze eerste mola's en zien hoe de traditionele hutten gemaakt worden. Samanta laat ons de grote hut van de congreso zien waar de notabelen vergaderen en waar de saila 2 x per week zingt, we bekijken de grote hut waar de gemeenschappelijke sterke drank van suikerriet ( tsitsja fuerte) gefabriceerd wordt en knijpen onszelf stiekem in de arm.
...tussen de bootjes die aan de kant liggen zie je kleine vierkante hokjes uitsteken: dat zijn de wc's of de plek waar ze dieren houden...
De moderne tijd neemt natuurlijk hand over hand toe : We zien dat traditionele hutten af en toe worden afgewisseld met iets moderners van beton of cement, overal zonnepanelen, hier en daar een tv schotel, af en toe mobieltjes, op veel boten een 15pk Yamaha buitenboordmotor en vrouwen in korte broek en T-shirt in plaats van Mola jurkje en shakira's.
...super WC. mooi van eenvoud: zo hoef je niet te hurken als je al wat ouder en strammer wordt, ook fijn voor toeristen die gewend zijn op een zetel plaats te nemen...
Gelukkig vinden we hier wel ff de leukste wc van zuid Amerika.
We vermaken ons met een groepje jonge Spaanse en Italiaanse backpackers die hier op een erg avontuurlijke trip verzeild zijn geraakt.
...wat een schat om ons even het hele dorp te laten zien...
Bij het afscheid krijg ik van Samanta een zelfgemaakt armbandje💋lieeef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten