Zondag 5 januari 2020 vliegen we van vliegveld "El Dorado" Bogota naar Pereira en vervolgens pakken we de bus naar Salento.
...vliegen is altijd leuk...
Het is zo druk dat we een paar uur doen over een stukkie van 38 km. Het dorp blijkt dan ook 1 groot feest te zijn vol mensen, muziek en kleurige verlichting.
...pfff we hebben eindelijk een buskaartje kunnen scoren...
We hebben de allerlaatste slaapplaats kunnen vinden in een hotelletje dat net een maand open is. Hotel Palmi wordt gerund door 2 jonge mensen Diana en Santiago, die hun uiterste best doen het ons naar de zin te maken.
...onze charmante hostess voor deze paar dagen: Diana...
In Salento kom je dus blijkbaar of voor de feestweek of voor de hike door de Cocora vallei.
...altijd blij als we een lekker eettentje hebben gevonden...
Wij komen voor de bergachtige tocht van zo'n 14 km door het Andesgebergte met prachtige ver-gezichten, excotische natuur en de vallei met waspalmen van meer dan 60 meter hoog.
...alleen al de uitzichten zijn adembenemend...
DE 'VALLE DE COCORA' HIKE
Het begin van de trektocht ligt op 20 minuten rijden met de "Willy" ( lokale jeep) Op onze track komen we door de jungle en het nevelwoud. Een schitterende en vooral uitdagende wandeling waarbij we meerdere keren de rivier Quindio oversteken en daarvoor met alle plezier gammele hangbruggen trotseren.
Halverwege mogen we van onszelf in het 'kolibri huis' op zo'n 2800 meter een kopje koffie drinken en een lokale lunch nuttigen en vooral even met de beentjes omhoog, de longen op adem laten komen en kolibries proberen te fotograferen.
...de vallei met de immens hoge waxpalmen in het vroege ochtend licht...
Na bijna 8 uur zijn we weer terug in het hotel. Waar we 'vitaal als we zijn' na een uurtje weer op stap gaan om warme chocomelk met rum te scoren, te dineren met witte wijn en als toetje bij onze "Amigo's" om de hoek een min of meer ( 'dat moet je gedaan hebben' ) verplicht spelletje TEJO ( spreek uit techo) te spelen.
...helaas hebben we de condor niet gezien...
Nog wat foto's van onderweg:
...de lange route...
...heel fijn die beschaduwde stukken...
...elek primitief bruggetje was een uitdaging...
...de view...
...van onderaf bekeken nog indrukwekkender...
...wax palm in ochtend licht...
...we zijn enorm vroeg opgestaan, maar zijn dan ook als een van de eersten bij het begin van de cocoa vallei...
Nog wat foto's van Salento:
...naast veel kermisachtig vermaak in het stadje was er ook een toren met een lekker klimmetje dat we alleen al MOESTEN doen om alvast een beetje te trainen...
...ochtend ritueel: ontbijtje op het plein. Elke kraampje had zijn eigen kaart en terras...
TEJO
Wat is tejo? Stel je voor: een soort dart opstelling, dus een denkbeeldige lijn waar je achter moet blijven en een doelwit dat geraakt moet worden. Doelwit is een grote metalen bak vol met vette bruine klei met in het midden een dikke metalen ring waarop zo'n 5 explosieven in een klein wit envelopje liggen. De bak staat onder een lichte hoek en de 'buren' zijn beschermd door een metalen plaat aan beide zijkanten.
...kermisachtige drukte in het dorp...
Je gooit om de beurt van afstand een fikse zware sjoelsteen om te proberen een explosie 💥 te veroorzaken.
Komt je steen in de bak dan krijg je 1 punt, komt je steen in de ring dan krijg je er 2 en een explosie geeft je een voorsprong van 5. Het kan ook 6 zijn of 9 of 10.... Voor ons was het meest interessant om überhaupt een vlam met veel lawaai te veroorzaken!
...biljarten in een mannentent (zie openbare pisbak achterin de zaal;)...
We gaan moe maar voldaan met spierpijn en gepaste trots naar bed met de wekker op 8 uur want de volgende morgen vertrekken we met de bus voor een ( hopelijk) 8 uur durende reis naar de hippe miljoenen stad Medellin.
...laatste dag duur ontbijtje, maar super lekkerrr...
NB: wel muggen gezien, hele grote zelfs, maar geen prikje of jeukbultje kunnen scoren!
...zo gingen de oversteken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten