Op onze eerste reis in 2009 hadden we dat al voor een deel samen met de bemanning van de 'zeester' gedaan, maar natuurlijk niet alles gezien. En in de tussentijd is er best wel wat veranderd.
Maar als we zaterdag 13 augustus heiig A Goruna uitvaren trekt al gauw een dichte zeemist op die ons het uitzicht beneemt en de reis erg avontuurlijk maakt.
Eerste stop na een lazy morning start in Goruna is een ankerplaats in Laxe. Het witte strandje zien we pas als we het anker uitgooien.
De volgende dag is de mist nog steeds niet weg en slaan we Camarinas over om zo snel mogelijk de kaap van Finisterre te ronden in de hoop op beter ( = zonnig) weer.
Zonder nachttocht is de eerste Ria (rivier) : Ria de Muros. In soms zeer dichte mist bereiken we die zonder kleerscheuren en we ankeren in de eerste baai Ensenada de San Francisco. Ook hier weer horen we kinderen op het strand spelen VOORDAT we het strand zien! Dan klaart even de lucht op en kunnen we van ons uitzicht genieten: strand zover het oog reikt, visvijvers, meeuwen en jagende dolfijnen.
Kees en Liesbeth nemen de dinghy voor een verkenningstocht naar een bakker, WiFi en vuilnisbak.
Kijk nu weet je meteen de eerste levensbehoeften van een gemiddelde boatie in te schatten.
Maandag 15 augustus is een religieuze feestdag en dat wordt hier gevierd zoals alles gevierd wordt: met de hele familie op pad, eten en drinken buiten de deur, kermis en veeeel muziek.
We verkassen binnen de Ria naar het plaatsje Muros om niks van het feest te missen. Over de marifoon ( de maritieme radio) horen we een schip om informatie vragen over de mist in Porto ( de hele westkust heeft dus blijkbaar last van hetzelfde verschijnsel)
Mooi, dan hoeven we ook niet moeilijk te doen en snel naar het zuiden af te zakken. We bedenken een slecht weer programma ... En dan breekt de zon lustig door!☀️
Had zo maar een leuk verjaardagsverhaal kunnen zijn ..... toch ? X
BeantwoordenVerwijderenLiesbeth,
BeantwoordenVerwijderengeeft Kees maar ff nog een dikke knuffel van me !