April is de maand die we hebben bestemd voor klus klaren aan de boot (refit van het teakdek en vervangen van de afsluiters) en voorbereiden op vertrek naar NL. Het loopt iets anders: we zijn de hele maand april nog op de Azoren.
De levering van onderdelen die niet op een eiland midden op de atlantische oceaan aanwezig zijn is (meestal) nogal een ding. De eerste levering van tru-design afsluiters uit Duitsland hebben we per expresse laten versturen en blijken bij aankomst ALLEMAAL een foute afmeting te hebben. De leverancier beloofd beterschap en op eigen kosten nieuwe te sturen... die komen wel maar niet per expresse. Dus blijven we hier iets langer wonen dan gepland.
Helemaal niet vervelend, maar we moeten onze leefwijze wel weer helemaal omgooien. Het maakt namelijk wel wat uit of je elk moment voor een maand op pad gaat, eten inslaat en afscheid neemt of dat je gewoon je leventje leid en je focust op leuke uitjes en vriendschappen aanknopen...
Gelukkig kunnen we het nog ;)) ... soepel switchen en de draad oppakken!
...het begint al een aardig gezond (prednison) koppie te worden....
...mjammm de tonijn valt helemaal niet tegen! Op de achtergrond zie je de route
die de eigenaar met zijn zeilboot over de wereld zeven gevaren heeft...
...in elke tafel is een vitrine ingebouwd met herinneringen aan een deel
van de wereldreis van de eigenaar....
Het "draad oppakken" gaat deze keer toch iets behoudender dan in januari want met een half oog kijken we stiekem toch naar de ontwikkelingen van het weer op de atlantische oceaan en zijn we vooral benieuwd naar de vorming van het beroemde Azoren hoog.
Het eerste Azoren Hoog komt eind april voor het eerst in zicht. Vlak daarna volgt de invasie: Horta wordt overstroomt door schepen die oversteken van Amerika en de Carieb naar Europa. Eerst zien we de stoere tallships, vaak met jonge mensen aan boord die hier een deel van hun schooltijd besteden aan leren in de praktijk.
Daarna volgen de cruiseschepen die op weg zijn naar de middellandse zee.
En eind april begin mei begint de stroom gewone zeilschepen te beginnen met de grote of snelle exemplaren die genoeg gemiddelde snelheid kunnen halen om een slecht weer gebied te kunnen ontvluchten. Gevolgd door de motorboten die genoeg diesel kunnen bevatten om een oversteek van meer dan 1000 km te kunnen overbruggen.
...eindelijk kunnen we het fairtransport schip de "tres hombres" aanraken...
...omdat ze zonder motor vaart wordt zij de haven in en uit gesleept...
...eerste cruiseschip dat we zien op de Azoren. Deze eilanden groep is niet zozeer
een bestemming als wel een tussen stop voor schepen die in deze tijd
van het jaar richting de middellandse zee gaan....
...een tallship nadert de haven van het eiland Faial (Horta) ...
Het is ons beloofd. Op de Azoren zouden we maandag 8 april de gedeeltelijke zonsverduistering tussen 19 en 20 uur moeten kunnen zien. We zijn er helemaal klaar voor en zien al reacties en foto's binnenkomen van bekenden die meer naar het westen (Florida bijvoorbeeld) wonen.
Helaas is er te veel bewolking om er iets van te zien, we maken er een geintje van:
Bij onze adam en eva op de berg ( Carla en Hans van de voorheen sy linde) is het chill vertoeven. Er is altijd van alles te doen: Houtjes hakken, lekker eten, fruit plukken, hond wandelen, tuinieren, kletsen en wijn drinken of poes knuffelen...de keuze is reuze!
...wat een rijkdom om fruit uit eigen paradijs te plukken...
Wat er ook gebeurd, de klusjes zullen nooit klaar zijn. Gelukkig maar want anders zou Kees zich doodvervelen. Wachtend op de juiste onderdelen wordt het navigatielicht van de voorpunt opnieuw en beter elektrisch verbonden.
Af en toe lenen we de auto van Harry of Reinhard om boodschappen te doen of om een tochtje te maken. Als we dan door het landschap rijden en een bord met dorpsnaam zien spreken we dat onderling uit zoals we dat lezen. Dus weten we dat we van Horta naar Pedro Miguel het dorpje almoxsjarieve tegenkomen. Na 3 maanden zijn we erachter dat de lokalen het niet over een heel ander dorp hebben als zij naar omarsharief gaan. Lachen...
...wij associëren Omar Sharif namelijk met een filmster uit de 70 jaren....
...op de hoek van het centrale pleintje (op oog afstand van de boot) ligt een heerlijk
sushi restaurant "national", zoals veel pandjes prachtig opgeknapt in oude stijl"...
...het zal je huis maar zijn...
Zaterdag 20 april komen we er eindelijk aan toe om de botanische tuin te bezoeken. Hier worden alle endemische bomen en struiken van alle eilanden van de Azoren bewaard en gekoesterd. We komen er eindelijk achter hoe het mogelijk is dat hier in vroeger tijden over meer dan 1000 kilometer nog zaadjes terecht gekomen zijn. Blijkbaar waren we eilanden vele duizenden jaren geleden niet zo afgelegen als ze nu zijn.
...landschap dat nooit verveeld...
De natuur op de eilanden ziet er subtropisch uit. Dat komt door de warme golfstroom en je ziet het met name aan de vele varens en palmbomen. Het hele jaar door zijn er kruiden, groenten en vruchten van eigen bodem beschikbaar doordat de temperatuur door het jaar heen gemiddelde niet onder de 16 en niet boven de 26 graden Celsius uitkomt.
...errug prettig uitzicht....
...hommel...
...de mannen in de greppel eh rivier bedding...
...slaapmutsje...
...duizendschoon...
...sinaasappels...
...mispels en bananen zijn ook lekker bij ontbijt met granola en yoghurt...
...uitzicht op de marina vanuit de auto als we van Cedros terug naar huis rijden...
...voor nasi, ketjap, atjar tjampoer en pindasaus hoef je hier in de winkel niet te kijken.
Die mag je zelf bedenken en maken. Dus maken wij onze eigen nasikruiden en atjar,
we zoeken een alternatief voor ketjap en vervolmaken de pindasaus totdat we tevreden zijn.
Nu alleen nog iets bedenken als alternatief voor kroepoek ...
Onze Duitse zeilvrienden Ellen en Stefan van sy Thetis hebben hier (zoals zoveel zeilers) een huisje gekocht. Ze zijn nu een jaar thuis in de BRD om wat te werken en geld te verdienen maar af en toe komt Stefan naar Faial om een beetje te klussen. Mooie gelegenheid om bij te praten, samen te eten en te helpen met klussen...
...beetje puzzelen hoe alle afvoeren lopen en... waarheen...
... huis met uitzicht op zee...
...Kees heeft een geheime grot gevonden...
...het laatste cruiseschip is een kleintje maar niet de minste:
het is de national Geographic "endurance"...
...26 april halen we Reinhard op van het vliegveld.
zolang hij weg is mogen wij zijn Toyota landcruiser gebruiken...
...in de ochtend van 28 april (7 uur) krijgen we bezoek van 1 uur van een van de
grootste ( 5 de met 6700 passagiers aan boord) cruiseschepen
ter wereld voor een medische evacuatie.
Om 8 uur waren ze alweer weg.....
Vrijdag 26 april zijn de laatste onderdelen voor de operatie " afsluiters" allemaal binnen. Op maandag 29 april hebben wij een afspraak met de havendienst dat het schip het water uitkan. Als we op het afgesproken tijdstip arriveren blijkt de travellift kapot. Oeps momentje waar we eigenlijk niet op gerekend hebben... ( waarom eigenlijk niet???) Op dinsdag 30 april is de boel weer in orde en hebben we laat in de middag een nieuwe date. Als we arriveren is het een kwartier voor sluitingstijd en kunnen we niet de lift in omdat eerst de verstaging ( of de voorste of de achterste) er af moet... De chauffeur van de lift bekijkt het even en besluit alvast naar huis te gaan. Diep teleurgesteld ( de volgende dag weten we, is een nationale feestdag) varen we terug naar de havendienst om een nieuwe afspraak te maken. De bedoeling is dat Rebel op haar kiel gezet wordt en een nacht en dag in de slings kan blijven hangen. We hadden gehoopt om van 17 tot 22 uur wat extra tijd te krijgen om te werken...
Gelukkig komt alles goed als we horen dat we de volgende dag om 8 uur al meteen het water uitgaan en bovendien een extra dag krijgen om te werken!
...we brengen de nacht door op de plek waar we uit het water getild worden.
Yahoo morgen op woensdag 1 mei gaat het gebeuren.
Voor de goede orde: maandag 28 april is het eerste behoorlijke
weather window geweest om over te steken naar Engeland...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten