Maandag 4 juli 2022
Terugblik op week 7 (27 juni - 3juli) van Panama naar Bonaire
We liggen nog steeds in Santa Marta, Colombia. Er komt een gebied met behoorlijk veel wind en regen aan, misschien wordt het een orkaan, dan krijgt hij de naam "Bonnie", naar verwachting is het meest heftige weer na 30 juni weer weg. Het is geen orkaan waar wij profijt van kunnen hebben bij een "oversteek" naar Bonaire. Dus bereiden we ons voor op rotweer en meteen daarna plannen we een tripje naar het noorden.
Vrijdag 1 juli gaan we met de bus richting Palomino voor 3 dagen strand.
Maandag 11 juli 2022
Terugblik op week 8 ( 4 - 10 juli) van Panama naar Bonaire
In Palomino maken we kennis met Joachim die een prachtige B&B runt. Veeeeel mooier en beter dan de Cabanas Sebastian waar wij aan het strand zitten. We boeken een reis naar de woestijn en het uiterste noodpuntje van Colombia en Zuid Amerika en boeken op de terugweg naar huis een nachtje bij Joachim in zijn casa Colibri.
De trip die wij gaan maken duurt 3 dagen in een off the road en 2 nachten slapen we in een hangmat of tegen extra betaling in een bed. Op het allerlaatste moment boeken we een bed en daar zijn we achteraf echt niet rouwig om. Met de taxi gaan we om 6 uur 'morgens naar Rio Hacha, het verzamelpunt. Van daaruit rijden we met 2 wagens ( naast ons is er ook een Colombiaans gezelschap van 2 families met kinderen, 2 chauffeurs en 1 gids)
Deze trip voert ons van Rio Hacha naar Manaure (zoutpannen), naar Uribia ( de hoofdstad van de provincie via play de pilon de azucar tot aan Cabo de la Vela waar we de eerste nacht zullen doorbrengen. Je snapt niet hoe ze het voor elkaar krijgen in deze woestenij maar er zijn op onze route die zeer punctueel verloopt, altijd wel hotels en restaurants te vinden waar we kunnen chillen en naar de wc kunnen.
Maandag 18 juli 2022
Terugblik op week 9 ( 11 - 17 juli) van Panama naar Bonaire
Maandag 11 juli zien we nog geen weather window maar nemen we ons voor alle voorbereidingen in gang te zetten, zodat we snel kunnen handelen. We gooien de diesel tanks vol, doen zoveel mogelijk bootschappen, lunchen met Rienk, zwaaien Hans en Anja uit ( die gaan naar de San Blas Eilanden in Panama) maken de boot schoon en plannen een afspraak met onze woestijn gids Luis want die schijnt in een van de flats achter de marina te wonen met zijn ouders.
Maandag 25 juli 2022
Terugblik op week 10 ( 18 - 24 juli) van Panama naar Bonaire
We zien een weergaatje op zondag 24 juli dus werken we naar die datum toe. Ondertussen zien we Luis weer en maken kennis met zijn ouders Gloria (81) en Alfonso (89) Het klikt enorm met deze twee voormalige advocaten uit Bogota die nu in een comfortabel flatje wonen met uitzicht op zee en de sunset. Ook maken we kennis met de kinderen van Luis die hier op vakantie komen.
Maandag 1 augustus 2022
Terugblik op week 11 ( 25 - 31 juli) van Panama naar Bonaire
Van santa marta naar aruba. Dit reisverslag van 3 dagen is eigenlijk alleen interessant voor zeilers, dus sla het gerust over. Onze voorbereiding was het een leerproces: met haken en ogen dus en dus ook heel leerzaam. Start was 6 uur zondagmorgen in Santa Marta.
Wanneer
Wat de beste tijd is om “over te steken” konden we niet echt goed in de boeken of op internet vinden. Ik geloof dat eind van het jaar geld als beste tijd, nov dec ofzo.
Uiteindelijk hebben we het meeste baat gehad bij het gezonde verstand en een zeer ervaren zeiler die de lokale omstandigheden kent. (Hans bedankt)
Zeil of motor
De trip van Santa Marta Colombia naar Bonaire is praktisch nooit normaal zeilend te bereiken. Daar heb je niet genoeg tijd voor: de windvelden met meer dan 35 kts bij de kapen volgen zich te snel op. Daarom zijn we ook geswitcht van een 5 naar 3 dagen window.
Dus hebben we gezorgd genoeg diesel bij ons te hebben waarmee we in principe de hele rit zouden kunnen volbrengen. Daarbij rekenen we 80 uur bij een snelheid van 3,5 kt gemiddeld. ( twas uiteindelijk: 70 uur)
Tijdens de reis hebben we 2 x diesel uit kannen bijgetankt. Het moet dan wel heel rustig weer zijn en anders gaan we bijliggen.
Zeilen heeft de voorkeur voor mens en boot, dus hebben we gezorgd dat we een weather window hebben waarbij dat ook kan qua tijd.
Wind
We gingen aanvankelijk uit van een weather window dat lijkt op reversed winds die we eerder op de ABC hebben meegemaakt. Daarbij komt een zich ontwikkelende orkaan vlak langs de bovenwindse eilanden, waardoor een verstoring in de oostelijke stroming veroorzaakt wordt. Maar ondanks voorspellingen dat dit een zeer actief orkaan seizoen zou worden ( juni - december) merkten we daar in de eerste 2 maanden bar weinig van. En de eerste serieuze ( bonnie) kwam met de oostelijke stroom mee, maar TE snel en TE dichtbij voor ons om veilig iets te ondernemen.
Na 2 maanden wachten, wikken en kijken gooien we het roer om. Met de hulp van Hans en Anja van de “flyer” beantwoorden we de vraag indien geen reversed winds wat dan? We keken niet meer naar een moment van wind-mee, maar van zo min mogelijk wind-tegen en daarbij hakten we de reis in twee door eerst naar Aruba te gaan. DAT gaf een heel andere kijk op de trip en daarmee zagen we meteen het eerste gat al met 2 dagen verschijnen. Dat was voldoende om vol gas te geven en de boot in no time compleet gereed te maken zodat we op een termijn van 5 dagen met gemak zouden kunnen vertrekken. En zo geschiedde.
De planning
We keken naar de golfhoogte, de windvlagen en de stroming in de app “windy” en die klopte in grote lijnen trouwens best goed! De kapen zijn meestal een ander verhaal maar die wind is ook goed te zien. Je kan echter niet rekenen op de juiste tijd en ook niet precies op de goede plaats, maar als je een marge neemt komt het goed.
Algemeen hebben we geprobeerd de windvlagen bij de kapen zo laag mogelijk te hebben. Het grootste deel van de reis voeren we in half ‘groen’ half ‘oranje’ wind.
Waarbij ons opviel hoe snel windgolven zich opbouwen maar ook weg zijn. Soms duurde het maar een uurtje was de wind weg en daarna de golven ook.
Onze eerste kaap boven Santa Marta gaf nog aardig wat wind wat een paar uur daarvoor weg had moeten zijn... Niet dus, sorry iets vertraagd 😜. Naja het was kortstondig laten we maar zeggen.
Stroming en golfhoogte
Vwb de stroming hielden we de route zoveel mogelijk dichtbij bij land aan, tenzij er sprake was van aanlandige wind. En daar ( van tegenstroom) hebben we pas bij Aruba daadwerkelijk iets serieus van gemerkt.
Daarmee ( deze routering) hadden we ook meteen de golfhoogte getackeld. In z’n algemeenheid kan je wel zeggen dat het water van santa marta tot cabo de la vela normaal aanvoelt en de zee boven de kaap tot aan Aruba nogal klotsend en warrig is.
Licht en vocht
We hebben geen rekening gehouden met het maanlicht. Dat kan in geval van panne toch wel erg fijn zijn. Maar we wilden niet langer wachten.
We hebben overigens een droge tocht gehad. Wel veel zout door de gangboorden maar geen regen. Totdat we 15 nm voor Aruba 2 squalls over ons heen krijgen 😎 Da’s perfect geregeld dus: is de boot meteen zoet afgespoeld!
Potten
Zit je in de buurt van land dan kun je ook vissers, visnetten en kreeftenpotten verwachten. We zijn nergens in verstrikt geraakt maar we hebben wel mazzel gehad, dat is zeker. Tot 15 nm uit de kust op meer dan 50 m diepte kwamen we ze tegen. We hebben verder al met al 3 kleine vissersbootjes gezien.
Venezuela en eventuele piraten?
We wilden voor de zekerheid helemaal buitenom varen maar de “flyer” crew heeft dat uit ons hoofd gepraat: “ in dat stuk zee wordt zoveel gepatrouilleerd door NL, CO en VE kustwacht cq marine dat het misschien wel het veiligste stukje Caribische zee is”
Dus pakken wij vanaf het noordelijkste puntje ‘punta Gallinas’ ( zou ik vertalen als kippekontje) een rechtstreekse koers naar Barcadera haven Aruba waar je eerst moet inchecken bij immigration en douane voordat je naar Oranjestad kan gaan.
Zeeziek
We zijn niet zeeziek geweest in de betekenis van ziek = kotsen, Trees had de meeste last en moest voortdurend vechten tegen misselijkheid. Kees veel minder maar helemaal 100% was ook hij niet.
Militaire marine en kustwacht basis VE
Halverwege het laatste stuk van de route komen we langs een paar rotsen ze heten “de archipel van de monniken” en zijn Venezolaans grondgebied. We zien zelfs een vuurtoren. Nieuwsgierig als we zijn ( we liggen gunstig in ons tijd schema) varen we er even langs met het idee dat het wel onbewoond zal zijn, alleen even kijken en misschien naar de vuurtorenwachter zwaaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten