Woensdag 12 december ( gefeliciteerd Francien)
De avond besloten we bij hem thuis met een traditioneel Creools nieuwjaarsdiner met lobster, sardientjes, rijst, pittige koolsalade, broodfruit en banaan koekjes door maman gemaakt! Mjam mjam.
Binnen 3 dagen in plaats van de 4 die we verwacht hadden, zijn we dinsdag 11 december ( nog feli Joyce B) vanuit Bonaire op ile a vache - paradise island- geland. We hebben een hele goeie, super snelle maar wel een beetje hobbelige reis gehad.
Het hofvanedenplaatje is compleet met mooie traditionele zeilbootjes ver buiten op zee, het groene met palmbomen versierde eiland en de talloze beleefde boatboys in hun uitgeholde mangoboomstam die ons bezoeken zodra wij in het kommetje bij hotel port Morgan geankerd zijn.
...sunset op zee...
Het kleine kommetje heeft niet veel ruimte maar je ligt er beschermd tegen alle winden, dus ook de verraderlijke 'noorders' . In de baai is meer ruimte en bij normaal weer lig je daar weer beter omdat het verder van de mangrove en de muggen afligt.
...vanaf de berg zien we de Rebel in het kommetje liggen...
Paradise island is het plaatje dat je ziet als je net komt binnenvaren. Als je eenmaal binnen bent zie je dat -als rechtgeaarde zelfvoorziener op een bootje- er op ile a vache geen stroom is, geen gasleiding loopt en er geen drinkbaar water uit een of andere kraan komt. Er zijn ook geen auto's, wel brommers en generatoren en wat ezels en paarden.
...de vissers in hun traditionele bootjes (uitgeholde mango boom) zijn ware meesters in het zeilen: kunnen we nog wat leren...
Iedere boatboy die bij ons aanklopt vraagt in het Frans of het Engels om werk te doen. Wat we maar willen: de was, iets koken, de boot poetsen het maakt niet uit. Er is duidelijk behoefte om iets nuttigs te doen. Maar er is ook behoefte aan dollars (om school te betalen zeggen ze) en aan gebruikte mobieltjes, computers, touw en zeilen, t-shirts en schoenen.
...doudou en vilna...
Wij hebben vantevoren contact gelegd met Eddison st Firmin. Hij antwoordde snel op onze mailtjes en heeft beloofd om ons te verwelkomen en rond te leiden op het eiland.
Om de markt niet te verpesten ... want wie heeft echt iets nodig en wie is gewoon het brutaalst? en hoe verdeel je 2 duikmaskers onder 8 aanvragers?... laten we het lekker aan hem over om de tassen met eten, het werk en de vergaarde spulletjes in het dorp Cai Coq te verdelen.
... de baai van kai kok...
We vroegen hem wat we vanuit Bonaire voor hemzelf mee konden nemen, maar daar wilde hij liever niet op antwoorden. Waarom?? " ik ken jullie niet en misschien vraag ik iets wat te duur is voor jullie".
Hadden we het maar geweten dan hadden we zeker moeite gedaan om voor hem ( en daarmee het halve dorp) een nieuwe of gebruikte 12 volts accu en zonnepaneel op de kop te tikken...
Woensdag zijn we met hem in de watertaxi ( uurtje heen en uurtje terug) naar les Cayes op het vaste land gegaan om immigration te bezoeken. De taxi kwam langszij en we stapten in een soort korjaal met een 60pk motor erachter. In les Cayes aangekomen was er ( na de laatste storm) geen kade waar we op konden afstappen. In plaats daarvan werden we allemaal overgeladen in kleinere ondiepe houten bootjes en het allerlaatste stukje op de rug van een van de boatboys door het water naar de kant gedragen. We zouden ons misschien opgelaten en bezwaard moeten voelen maar eerlijk gezegd voelde dit behoorlijk koninklijk.
...Trees op de rug om met droge voeten op het eerste bootje te komen...
Na immigration, wat een verhaal apart is geweest waar ik je niet mee zal vermoeien, hebben we een kijkje genomen op de enorme markt.
...wachtruimte en uitzicht uit het raam van immigration in Les Cayes...
Daar beleefden we eerst het avontuur van geld wisselen bij de bank. Ik weet niet wat jij je voorstelt van een bank, maar ik heb in les Cayes geen groot glimmend gebouw met een neon verlicht bankvignet gezien. Wel 3 mannen op een stoepie met handen vol smoezelige biljetten die mobieltjesbellend, ooglonkend en 'blancs' wenk-roepend onze aandacht probeerden te trekken. Niet reageren en bonjour zwaaien. Wisten wij veel? Ze probeerden het daarna via Edisson en dat lukte. Een van de mannen verdween met Edisson en Kees in de schaduw achter de plastic stoeltjes en ik mocht op het opengevallen exemplaar plaatsnemen. Achter mij werd zwaar onderhandeld want ik heb in mijn beste Frans ( het Haïtiaans Creools ben ik namelijk nog niet genoeg machtig) heel wat af zitten kletsen voordat de mannen handenwrijvend weer tevoorschijn kwamen. We zijn nu honderden 'gourdes' rijk zie ik aan de puilbroek van Kees.
...1000 Haïtiaanse gourdes (goud) is zo'n 15 us dollar ...
In les Cayes durfden we eerlijk gezegd met goed fatsoen niet te filmen maar wat hadden we dat graag gedaan. We waanden ons in een, weliswaar excotisch geurend, maar onmiskenbaar schilderij van een middeleeuwse Hollandse meester... zoveel mensen, kleuren, fruit en groenten op artistieke hoopjes en daar tussendoor brommers en auto's en sjouwers met balen op hun hoofd, elk kruispunt met file, een enorme bende op de grond en handige slimmerds die een rolstoel gebruiken om hun waren te verkassen.
Onder het oog van steelse vrouwen-blikken hopten wij daartussendoor, als eendjes achter Edisson aan, van de een op de andere steen om de plassen en hopen vuil te vermijden.
Edisson heeft ons beloofd dat de markt die wij donderdag in de hoofdstad van ile a vache zullen bezoeken vele malen schoner en rustiger zal zijn. Toch hadden we deze ervaring voor geen goud willen missen.
Het mooiste beeld hebben we nu maar in ons hoofd opgeslagen: een prachtige trotse wat oudere zwarte vrouw met handen vol kippen en kalkoenen en op haar hoofd een gigantische mand vol levende waar die met hun kraaloogjes nieuwsgierig alle kanten opkeken: precious❤️
Het meest aanstootgevende beeld van deze morgen waren 2 supervette gloedjenieuwe landcruisers geparkeerd voor de kerk... maar dit kan ook een ordinair vooroordeel zijn.
...de "hussle and bussle' in Les Cayes...
De watertaxi zette ons na de terugreis netjes af bij onze eigen boot waar we met Edisson een Hollandse lunch gebruikten terwijl we de dag doornamen. Hoewel Hollands gewoontjes, vond Edisson de lunch geweldig. Ik vind hem heel goed opgevoed!
Hij nodigde ons uit om zondag tussen 9 en 11 uur mee te gaan naar de kerk. Dat leek ons wel wat maar helaas zijn we dan al op weg naar Jamaica.
... super dinner bij Eddison thuis ( alle vrouwen verdwijnen zachtjes naar achter)...
...met de klok mee rijst, lobster, maniok, sardientjes, koolsla...
Ik heb haar een hartelijke hug gegeven bij het afscheid. Ik geloof dat zij dat nog niet vaak met iemand gedaan heeft want haar hoofd draaide dezelfde kant op als de mijne, maar dat was - zoals bijna alles hier - weer reden om volop te lachen.
... zeil met ons een stukje mee van Bonaire naar Haiti...
Thuis gekomen hebben we iets kouds gedronken. Ik mopper nog wel eens op onze primitieve koelkast maar nu smaakte het nauwelijks koude drankje behoorlijk koninklijk!
Heerlijk om weer mee te mogen genieten, net of we ook een beetje op vakantie zijn....
BeantwoordenVerwijderenDankje K&T XX