...snorkelen rond de boot...
Het klinkt misschien geweldig en reuze avontuurlijk, maar eigenlijk is het helemaal niet leuk om weg te gaan uit Bonaire.
...BBQ-en op tiamo beach, met vertrekkend cruiseschip op de achtergrond...
Na een paar maanden Bonaire beginnen we te winter-wortelen en hechten aan het heerlijke weer en ons plekkie aan de mooring voor de boulevard van Kralendijk in het warme blauwe water.
We weten de bakker te vinden, plonzen even over boord als het te warm wordt en hebben hele leuke mensen ontmoet.
...en visjes voeren...
Bonaire is zo Nederlands dat je hier gewoon je moerstaal kan spreken, kan winkelen bij de Albert Heijn, de Spar en de Jumbo ook al heten ze hier anders. Er is zelfs drop te koop.
Maar het heet niet voor niets Caribisch Nederland : hier schijnt de zon het hele jaar uitbundig en verwelkomen we een buitje warm water met plezier.
...gewoon ook onder de boot...
Onnederlands zijn de kleurige huizen die meestal niet hoger dan 3 verdiepingen zijn. Alleen de enorme cruiseschepen, die we in deze tijd van jaar weer terugzien zijn hoger. Soms wel 12 verdiepingen hoog zijn ze vanaf bijna elke plek op het eiland een soort googlemaps-baken.
...de schildpadjes van Angela...
Ondanks de kleine afstanden rijdt iedereen hier in een auto, het liefst een terrein-wagen. Dat is vanwege de vele gaten in de weg en er zijn ook nog heel wat zogenaamde 'dirt roads', wegen van platgestampte aarde. Maar deze karretjes met grote achterklep zijn vooral erg handig als je ergens op een afgelegen plekje wilt duiken, want duiken kan je hier aan de westkant bijna overal gewoon vanaf de kant.
Voor autorijders zijn de gaten in de wegen een doorn in het oog, voor wandelaars fietsers en scooterrijders is het bijna gevaarlijk vooral als het donker is.
Heb je, zoals wij, geen auto dan hoef je ook geen schattige schoentjes met hakken te dragen, die zijn veel te lastig als je via putdeksels en stenen een straat die vol water staat wilt oversteken.
Maar na zo’n tropische regenbui bloeit de wilde natuur kleurbloemige op, zingt de troepiaal zijn hoogste lied en zien we de leguanen, de kolibries en pelikanen weer tevoorschijn komen... een kniesoor die dan nog aan gaten in de weg denkt.
...life music...
Elke dag zwemmen, twee keer in de week sporten, zoveel mogelijk duiken of snorkelen en met oude en nieuwe bekenden lekker uit eten en de kroeg in. Dit wisselen we af met bootklusjes en bootschappen. En dit gaan we dus echt missen!
...lekker duiken met allerlei toffe lui (dit zijn Joyce en Frans)...
We gaan weg omdat het kan. Een half jaar zonder orkaan-verwachting is de enige mogelijkheid om meer van de Carieb te zien. Op ons verlanglijstje staat Cuba! Dus bedenken we een rondje van een half jaar waar Cuba inpast.
We proberen in de te bezoeken (ei)landen een mix te maken tussen on - en - off the beaten track. Zo hopen we een gezonde dosis spanning en ongereptheid te combineren met chill wegzakken in westerse luxe.
We plannen in grove lijnen een rondje met als start en finish Bonaire zodat we kunnen zeggen “ tot over een half jaar” ... en dat klinkt toch anders dan bye bye tot ooit!
...heerlijk aan de mooring aan de boulevard...
Hoe ons voorgenomen rondje eruitziet?
Bonaire - Haïti- Jamaica- Cayman islands- Cuba ( Liesbeth ontmoeten in januari)- Turks-and-Caicos eilanden- British Virgin Islands- st Maarten (april?) - Saba- st Eustatius - st kitts and Nevis - Montserrat- Bonaire in juni/ juli 2019.
Alles bij elkaar wordt het een kleine 3000 nm ( = zo’n 5500 km) varen!
...het grappige en toch charmante koevisje komen we elke keer wel tegen...
Preciezer kunnen we niet zijn vwb de tijd. Sommige stukken zijn tegen de wind en de stroming in, dan moeten we een zo gunstig mogelijk weergaatje afwachten. Als dat afwachten lang duurt zullen we wat over moeten slaan. We gaan het zien!
... onze eerste kennismaking met de ongelooflijk mooie, zacht zoute onder - boot- wereld van Bonaire heeft de toon gezet voor de rest van onze reis... men zegt dat wij vanaf nu 'verpest' zijn... we gaan het zien...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten