ELKE DAG ☀️DAG

We zijn momenteel in Frankrijk , Caribisch Frankrijk dat wel ! 100 nm dus ruim 20 uur varen... aan de wind met flinke fletsen water over het dek beuken tegen stroom en wind. Voor een onvervalst bakkie Franse koffie met een croissantje...

Na de djungel in het ultra cheapy Suriname is het drie maal zo dure, geplaveide Grenada een Amerikaans 'walhalla'. Opeens is er weer van alles  "wat je echt nodig hebt " te koop. Nu hebben wij voordat we vertrokken uit Nederland zoveel overtollige ballast van de hand gedaan dat het niet veel moeite kost om de ingebakken 'shop' instincten te weerstaan. Wat ook meewerkt is het naakte feit dat er geen plek is in ons tiny- house om allerlei hebbedingetjes te herbergen. De ruimte die er is wordt gebruikt voor levens-noodzakelijke-attributen zoals daar zijn: water, eten en reservebootonderdelen.

De Carieb in vogelvlucht: in Grenada gaan we op de kant om een kusje van een kaapverdiaans rotsje te repareren we lopen voor het eerst een heuse "hash" en worden dientengevolge ontgroend (ontmaagd) eenmaal in het water wordt onze arme dinghy door behulpzame handen tegen de eendenmossels lek geschuurd. Ahhhhh...snel redden voordat het hele geval met motortje en al onder water verdwijnt en natuurlijk  nieuwe plak-actie vereist dus. We plakken het gat ( dinghy is nu ook ontmaagd) en slaan een kruis terwijl we op weg gaan naar het volgende eiland.

Carriacou ( Island of reefs) is een schattig bij-eilandje van Grenada. Veel minder geciviliseerd en daarom veel aantrekkelijker. We nemen de lokale bus om het hele eiland over te crossen en de authentieke boatyard te bezichtigen. Het levendige stadje Hillsborough steelt meteen onze harten. 

Via het eiland Mayreau ( waar we even een lekker bakkie Hollandse koffie doen op zeiljacht zeezout, arriveren we in de middag op de paradijselijke Tobago Cays waar we Henk en Angela van zeiljacht mi dushi weer in de armen sluiten. Samen snorkelen met schildpadden in het betoverende turquoise water is meteen een hoogtepunt van de reis. 

De dinghy krijgt hier meteen haar tweede vuurdoop: geen gat maar een scheur is het resultaat. Ter plekke geplakt, maar de volgende dag kunnen we, na een heerlijk snorkel tripje,  net op tijd de boot halen voordat we onderwater verdwijnen... Dat 'varkentje' heeft dus wat meer nodig dan een plakkertje. 

Dan maar wat snorkelen rond de boot... nou dat viel compleet niet tegen...pffff

Volgende stop is Bequia ( bek wee) daar ontmoeten de mi dushi crew weer en ook de 'summerwind' zien we na Suriname weer terug!

We doen gezamenlijk een eilandtour, eten kokosijs bij het gingerbread house en drinken zelfgemaakte pinacolada. 

Mi dushi blijft nog 2 weken op Bequia , de summerwind vertrekt naar Bonaire en wij gaan door naar Martinique.

Martinique, en dan met name marina le Marin is een sjiek Frans feestje. Tot aan nieuw zeeland is het nergens onderweg zo compleet en uitgebreid bezaaid met boottechnische chandlers, mooie Franse winkels en oh lala...

Hier zijn we dus. Wachtend op een gunstig weergat dat ons naar Bonaire voert. En na voldoende gescoord te hebben zien we dat "gat" op zondag 3 juni liggen. Niet dat het weer hier niet perfect is, integendeel hier is het elke dag ZONdag. 

Maar zondag 3 juni vertrekken we wel naar Bonaire. We verwachten daar woensdag 6 juni in de namiddag te arriveren. We hebben gunstige wind uit het oosten en de stroom mee. Alleen is het op Bonaire nogal winderig, maar woensdag iets minder dan de dagen ervoor en erna! 

We gaan ervoor! Denk aan ons.