Wachten duurt lang. Zelfs als je in een heerlijke omgeving vertoeft. We vermaken ons prima op de Azoren: aardige mensen, goede atmosfeer, prettig klimaat.
Maar we hebben toch besloten om onze terugtocht naar Nederland nog twee extra weken de kans te geven. We willen ten slotte heel graag de boot terug in NL hebben. Maar oktober zit vol met ziekenhuis afspraken en ook voor de orkanen is deze tijd hoogseizoen. Is er half september nog geen goed 10 daags vooruitzicht dan laten we de boot achter op de Azoren en spenderen dan deze winter deels in NL en deels op de Azoren, of Madeira en/of de Canarisch...
...oude muurschildering beetje opgelapt en naar '23 bijgewerkt...
...het begint al een beetje fris te worden...
...binnen in de markt hal...
...Kees helpt Duco om Marjolijn in de mast te hijsen. foto Marjolijn...
...ergens onderweg op een muur...
...ergens onderweg op de veerboot...
hier zien we de vrouwen met de grote kappen terug...
...prachtig ets-werk op een walvis tand...
...10 sept bye bye eelco en jose op sy Aquilla...
...het ziekenhuis van Horta lijkt meer op een theater...
...keessie op de terugweg van ( het asiel zondag 10 sept...
... de tijd van bootjes uitzwaaien, maandag 11 sept bye bye sparkling 2...
...mmjammm laatste Atlantico ijsje...
Vrijdag 8 september gooien we de handdoek in de ring. We boeken een enkeltje Nederland en zullen vrijdag 15 september naar Amsterdam vliegen via Lissabon.
We gebruiken de laatste week hier om de boot zo goed, schoon en uitgekleed mogelijk achter te laten. We zetten een ontvochtiger in de wasbak, doen de was, halen alle zeilen eraf, zetten kakkerlak vallen, maken al het eten op en vragen iemand om een oogje op de boot te houden. De zaterdagen blijven we naar de markt gaan. Het verse eten van het land is zo ontzettend lekker dat we dat niet willen missen.
...ons kerkje ( 1 van de 9 in de stad) op weg naar de markt...
...typische oude Azoren bouw en kleur...
...oude vishaven muur....
...onze route sinds Bonaire...
...gore tex berg wandel schoenen: niet veel gebruikt maar lang bewaren
op de boot is niet goed bevallen...
Nog even naar de kapper, bakkie koffie met Hans en Carla, bezoekje aan het asiel, afspraken maken met Harry van Good@wood over de werkzaamheden op de boot als we weer terug zijn.
...hier ligt de rebel deze winter...
...de azoren liggen halverwege noord Amerika en europa
in de atlantische oceaan ter hoogte van Lissabon...
Vrijdag 15 september vliegen we naar Lissabon. We hebben een overstaptijd van meer dan 4 uur... denken we. Beetje vergeten om er een uur af te trekken vanwege onze vliegtocht naar het oosten... affijn lang verhaal kort : op 5 minuten na vlucht gemist. Eigen schuld dikke bult. We maken er het beste van en boekende eerstvolgende vlucht naar Amsterdam . Die gaat de volgende dag rond de middag. Dus snel een slaapplaats gezocht in de buurt. We vallen met ons neus in de boter en treffen een aardige dame die ons meteen ook de weg wijst naar een onwijs leuk en lekker restaurantje. Familie nog net op tijd kunnen verwittigen dus gelukkig niet nog meer voor-nix-naar-schiphol ellende veroorzaakt. Alleen hebben we allemaal het avond programma moeten aanpassen.
Zaterdag 16 september worden alle wonden gelikt onder het genot van sushi en goed gezelschap.
... de laatste van onze generatie (Dedette) wordt 60 dus vieren we dat op afstand alvast mee: we maken foto's en een filmpje en Angela en Maria gaan dat op 31 december in Frankrijk presenteren...
...wat kunnen die meisjes toch lekker ...
...een warm bad...
...wazig stelletje...
...het grote genieten NL stijl...
...voor mij DE uitvinding van het jaar: kiep salade...
...ontbijtje variatie...
Gelukkig zitten we warm en droog in ons schattige chaletje met lekker veel ruimte om ons heen. We hoeven ons niet te bukken, het beweegt bijna niet dus stoten we ons ook niet.
We maken afspraken met de dokter, het ziekenhuis, de podoloog, de reumatoloog...gat we lijken wel bejaarden. Gelukkig is hier in het dagelijks leven bijna niets van te merken! er worden ook afspraken gemaakt met de schoonheid specialiste, de kapper, de brillenman en de pedicure.
...een van de eerste dingen die we scoren als we weer in NL zijn...
...nieuw brilletje voor Trees...
De welkomst verkoudheid zijn we snel vergeten, we voelen ons meteen weer ingeburgerd.
Dat betekent ook lekker koken met verse en zelfgemaakt producten, de tuin in en socializen met de liefste buurtjes die we ooit gehad hebben... of misschien hebben we nu wat meer tijd voor de mensen om ons heen. Eind van de maand bezoeken we de tuinen van Appeltern om wat inspiratie op te doen. Mooooi.
...mooie afsluiter van september...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten