Op zaterdag 1 juli zitten we op dag 9 van de oversteek naar de Azoren. We zijn door wind en golven en weersverwachtingen gedwongen om een stuk noordelijker te varen dan de rechtstreekse koers. Op die manier maken we natuurlijk wel meer mijlen, maar als we daarmee de lage druk gebieden met bijbehorende harde wind en buien vermijden dan vinden wij het prima! we zitten zo hoog (43 ste graad) dat in vroeger tijden een extra ice-watch gehouden moest worden. Dat is tegenwoordig niet meer nodig. Nu kan je zelfs in de zomer al de beruchte noord-west passage langs groenland naar de westkust van noord Amerika halen zonder dat je vast komt te zitten in het ijs. ...50 tinten blauw...
...sunset...
....met een maantje erbij is het toch iets fijner zeilen...
...ook onderweg houden we het weer strak in de gaten...
...heel belangrijk: lekker eten onderweg...
...we worden gevolgd...
...eindeloze uitzichten...
...in de warme Golfstroom...
...onderweg vervangt Kees de lijnen van de windvaan...
...als er weinig wind staat is de halfwinder een uitkomst!...
...die laten we voor ons uit gaan...
...voorzeil uit het water gevist en opgeborgen...
Een voordeel van deze breedte graad is de warme golfstroom.
Daardoor pakken we nu lekker wat extra snelle zeemijlen mee. Varen in de golfstroom is een aparte ervaring. Het is warm ( uiteraard) een beetje verstild en heiig... bijna het intro van een enge film. Maar we overleven het. Ons voorzeil bijna niet en ook de verstaging doet gek.In dit deel van de oceaan hebben we de mooiste dier encounters van de hele reis: een school dolfijnen die verder ging dan de horizon (hon-der-den) en springende walvissen aan de horizon ( ongeveer 2 a 3 nm weg)
FLORES. Maandag 10 juli arriveren we in Flores. We hebben er 17 dagen over gedaan. Achteraf best nog snel. Flores is het meest westelijke eiland van de Azoren groep. De Portugese eilanden groep Azoren ( het hawai van Europa) ligt midden in de Atlantische oceaan. Op de hoogte van Lissabon. Het ligt zo'n 1950 km van het Amerikaanse vasteland (new foundland ) en 1875 km van Europa (Spanje)....het haventje, achter de pilots boot zie je kademuur en daarachter de mast van de Rebel...
...zo klommen aan de wal...
...ankerbiertje...
...lajes dorp...
...is de paus katholiek?...
...uitzicht vanaf het kerkje...
...halverwege de klim heb je aardig overzicht over de verwoesting en nieuwbouw in de haven...
...de straat...
...vanaf onze plek aan de kade hebben we uitzicht op onze privé waterval...
In principe liggen de Azoren buiten de gebruikelijke orkaanroutes. Maar in oktober 2019 werd met name Flores van alle eilanden het ergst getroffen door orkaan Lorenzo. Bomen werden ontworteld, hoogspanningsmasten knakten en er werden golven van meer dan 20 meter hoog waargenomen. We zien als we arriveren dat de hele marina verwoest is geweest. Er wordt keihard gewerkt om alles weer op te bouwen, maar dat duurt nog wel even. Voorlopig worden we hartelijk ontvangen en hoeven we niets te betalen. We moeten zelf voor onze energie zorgen. Dat zijn we wel gewend als we voor anker liggen, dus dat is geen probleem. Als er behoefte is aan diesel of water staat er al snel een auto klaar die onze kannen vervoerd en weer gevuld terug brengt. Van de boot op de kade komen is bij laag water wel een klauter partij maar dat draagt bij aan het Robinson Crusoe gevoel. In de winkel schrikken we van de prijzen... na een periode Bahama's ( alles 2 x zo duur als in NL) en Bermuda ( alles 3 x duur) komen we op de Azoren op een plek waar alles half zo duur is als in NL. De overgang is even een beetje 'Too much' voor ons en we vragen de arme verkoopster of zij wel goed gekeken heeft...
...drakenbloed boom, gewoon in een tuin...
...blauwe hortensia langs ALLE wegen...
...Kees vaart mee in een originele whaling boot (geen millimeter metaal aan boord) ...
...smaakvolle symbiose van stenen en wilde natuur...
...ons klimmetje naar de koffieshop...
...de straat en de kerk...
...uitzicht op de haven: links is gereed en rechts is de pier nog in aanbouw...
Het eiland is verdeeld in 2 districten Lajes das Flores in het zuiden waar wij liggen met de boot en santa Cruz das Flores, de hoofdstad, in het noorden. Woensdag krijgen wij een lift van de havenmeester naar Santa Cruz. Daar laat hij ons achter bij het ziekenhuis. Trees heeft een dokters check nodig omdat de pilletjes in de boordapotheek de pijn in haar handen niet kan verlichten. De urine en bloedtesten geven een abnormaal hoge reuma waarde en met prednison en diclofenac kan zij weer even vooruit totdat we met de boot terug zijn in NL. Op de terugweg nemen we het openbaar vervoer en genieten volop van het waanzinnige uitzicht op de wegen vol blauwe hortensia's in de bermen. Nu begrijpen we ook waarom het Isla Azul heet....gemeente wapen...
...Santa Cruz...
...museum naast het ziekenhuis...
...tis allemaal goud wat er blinkt...
...de dag voor wij vertrekken is een nationale feestdag waarbij alles uit de flores-kast gehaald wordt: alle huisvlijt, muzikaliteit en dans van een jaar krijgen we te zien in een parade waarbij jong en oud een rol spelen in de presentatie van alle gemeenten van het eiland...
In de haven liggen bij elkaar zo'n 8 zeilbootjes van mensen die zijn "overgestoken" van st maarten, bermuda of new foundland. Veel meer plaats is er ook niet. Het lijkt wel een hippie eiland. Dit eiland ligt zo ver van de bewoonde wereld dat je hier voor je rust komt en anders gauw weer verder trekt. Wij houden wel van onze rust maar we willen ook terug naar NL dus vertrekken we zondag de 16de richting het eiland Faial, de marina van Horta. De tocht zal zo', 24 uur duren, 120 nm in totaal. En dat klopte precies dankzij het goede weather window!
...bye bye Lajes das Flores, we zullen je missen...
Maandag 17 juli arriveren we in Horta, Faial. De eerste 2 weken liggen we in de 'hobbelige' klus hoek, klusjes te doen met Harry en Reinhard. We brengen het voorzeil naar de rigger en maken de verstaging weer in orde. En als we toch bezig zijn wordt meteen de windmolen (nieuwe lagers) en de windvaan installatie ( nieuwe lagers) weer geruisloos en als nieuw gemaakt. Voor het teakdek hebben we professionele kit nodig, die hier niet te krijgen is, dus die klus stellen we uit tot NL. Hier maken we kennis met de meest luxueuze was service tot nu toe: wassen en vouwen, halen en brengen! En tussendoor verkennen we het dorp. Eind juli huren we 2 Escooters om Hans en Carla in Cedros op te zoeken. Sweet memories of Suriname ophalen...
...hello Horta...
...hello havendienst....
...Marina van Horta gezien vanaf de miradouro de Nossa señora...
...het oude fort...
...muurschildering in de klus haven...
...de weg naar de supermarkt...
...zicht op pico vanaf de kademuur...
...in bijna alle doorkijkjes zie je wel een kerkje...
...artistieke straten...
...de grote kerk...
...de mercado...
...het parkje naast de Mercado...
...uitzicht vanaf de boot op de kade en Pico...
...de weg naar atlantico...
...naast peter sport cafe...
...madam zit goed...
...harry en Reinhard...
...klusje...
...klus...
...klusje...
...klusje...
...Adam en Eva met gewonde poes Djogo in hun gezellige huis met voedsel-bos...
...de walvisstraat...
...de straat naar de marina...
...het lekkerste ijs...
En tot slot van juli een paar muurschilderingen van bekende boten:
...ontmoet in 2023, zij kennen de rebel en de eerste eigenaar...
...de schildering van rebel heeft ook een plekje gekregen op de wand van het nabij gelegen cafeetje...
...diederik van Charlie en Jeanette...
...opgeknapt en laatste versie...
wat een avonturen ge wel dig!!! heerlijk om te lezen. have fun nog lieverts!
BeantwoordenVerwijderen