Pffff... tis ff wennen. Het is hier warm, zo'n dikke 30 graden en het waait harder dan we de laatste 6 maanden gewend zijn. Bonaire...
...aan de mooring naast "dive friends"...
Het is zondag 12 mei 10 uur. Met de hulp van Mike liggen we aan onze " oude" vertrouwde mooring voor de duikschool in Kralendijk. Ons welkomstpakket met croissantjes, lekkers en biertjes wordt zwemmend in een emmertje aangereikt. Dat noemen we WW ( warm welkom).
...warm welkom...
Bonaire, voelt een beetje als thuiskomen. Eindelijk arriveren we op een eiland waar we de weg naar customs en immigration en de warme bakker niet meer hoeven te zoeken.
Hier wonen vrienden en bekenden, verheugen we ons op duiken en ijsjes en lange zwoele avonden vol wilde verhalen en " wein, weib und gesang".
...onze nieuwe buren in Bonaire...
Het laatste half jaar hebben we 3100 nm ( 6000 km) gezeild en gezworven langs een aantal eilanden in de Caribische zee. Begin december 2018 vertrokken we vanaf deze zelfde plek op Bonaire richting Haïti, daarna volgden Jamaica, Cuba, Turks and Caicos eilanden, British Virgin Islands, Anguilla en Sint Maarten.
We hebben nog niets verteld over St Barths, Antigua en Montserrat, maar daar gaat nu verandering in komen:
ST BARTHS
We veranderen ons plan Saba, St Eustatius, St Kitts and Nevis op het laatste moment in St Barths, Antigua en Montserrat. Reden: het weerbeeld, de verhalen van andere boaties en de net even te lastige immigration regels van St Kitts.
...'le grand bleu' met een groter zeilschip dan de onze achterop...
St Barths is het San Tropez van de Carieb. Hier vertoeven de rijken der aarde en vergaap je je aan de water-speeltjes en vakantie gewoontes van de rich -and- famous.
St Barths heeft ook een hele mooie anker baai waar je in alle rust kan snorkelen met schildpadden. Saint- Barthelemy is ook maar een paar uur zeilen vanaf onze ankerbaai op St Maarten, marigot bay. We klaren er dinsdag 23 april in en gooien daarna ons anker uit in anse Colombier.
...'full circle' met Paul en Monique op weg naar de Azoren...
We weten zo langzamerhand dat als een baai 'anse' heet dat je op Frans of ex Frans grondgebied bent. En dat klopt, St Barths is een overzeese gemeente van Frankrijk. We blijven 2 nachtjes, gaan snorkelen, ontmoeten oude bekenden en bezoeken de hoofdstad Gustavia. Bij het uitklaren kunnen we de kosten van 10 euro niet in us of east caribbean dollars betalen dus zoeken we een atm om euro's te pinnen.
Onderweg zien we veel bijzondere winkels, ontmoeten we aardige mensen, heeft de warme bakker ook koffie en free wifi en vergeten we dus op de terugweg langs de havendienst te gaan om de zojuist gepinde euro's kwijt te raken. Als we bijna in Antigua zijn komen we hierachter, sturen ze een e-mail en hebben tot op de dag van vandaag nog geen antwoord gehad....
...'true blue' met Ton en Nikki en hun gasten...
ANTIGUA
...sunset in Jolly Harbour...
Vanaf St Barths is Antigua ( klinkt Frans) voor ons net te ver om in een dagtocht te doen, dus vertrekken we 's middags om een uur of 4 om de volgende morgen (vrijdag 26 april) bij daglicht in Jolly harbour ( klinkt engels) te arriveren. Antigua is sinds 1981 onafhankelijk van Engeland. De beroemde zeilweek is net begonnen en we denken misschien nog wat leuke momenten mee te kunnen pikken.
...in de hoofdstad Saint John's staat een prachtig beeld van Vere Bird, de eerste premier en volksheld...
Dat werkt in de praktijk dus heel anders, zeker als je zelf niet met de race meedoet en ook nog eens niet in dezelfde haven ligt.
...Jolly harbour ankerplaats...
Maakt niet uit, wij vermaken ons deze week uitstekend met het rondtoeren over het eiland met het openbaar vervoer, de muziek op Shirley Heights, met lekkere boot- buur -etentjes en met succesvolle bootklusjes.
...zicht op English harbour vanaf Shirley Heights...
We komen erachter waarom ze hier links rijden, krijgen superveel handige boottips van de charmante Sotirius crew, leggen veel dinghy mijlen af, kijken voetbal en vernieuwen de gasslangen van onze kook installatie.
...wie houdt er niet van bananencake?...
Van de locals horen we dat de opkomst voor de zeilweek teleurstellend laag is en dat tijdens de prijsuitreiking- ceremonie zo'n 5 dinghy's gestolen zijn. Hier op Antigua is het in april en mei zeil hoogseizoen. Veel zeilers maken hier een stop of ze nu noordwaarts naar Amerika of Europa gaan of naar het zuiden afzakken om het hurricane season dat officieel in juni begint af te wachten.
...bye bye Sotirius, Hugo, Irene en Theo...
Tegen de tijd dat we naar Montserrat vertrekken liggen we 11 dagen achter anker, weten we hier de weg en zwaaien we met weemoed Theo, Irene en Hugo uit.
MONTSERRAT
De trip naar Montserrat is een kippeeindje, vanaf de Jolly Harbour ankerplaats zien we het eiland met z'n rokende vulkaan al liggen. Wel vantevoren gecheckt of het verantwoord is om het eiland te bezoeken... je weet maar nooit met zo'n actieve vulkaan. Op ons rondje atlantic in februari 2010 moesten we met een wijde boog om Montserrat heen in verband met een as-eruptie die zelfs boten op andere eilanden onder een laag stof as bedolf.
...max 20 nm...
De trip naar Montserrat is een kippeeindje, vanaf de Jolly Harbour ankerplaats zien we het eiland met z'n rokende vulkaan al liggen. Wel vantevoren gecheckt of het verantwoord is om het eiland te bezoeken... je weet maar nooit met zo'n actieve vulkaan. Op ons rondje atlantic in februari 2010 moesten we met een wijde boog om Montserrat heen in verband met een as-eruptie die zelfs boten op andere eilanden onder een laag stof as bedolf.
...little bay, Montserrat...
Als we dinsdag 7 mei in little bay arriveren staat vrijdag 10 mei bij ons in de planning als gewenste vertrekdatum naar Bonaire. We verdoen onze tijd niet en gaan meteen naar immigration, customs en de port authority. Naar een gids voor een eilandtoer hoeven we niet lang te zoeken: ze staan met hun mobieltjes met "marine traffic " klaar en roepen Rebel rebel. Dat is weer eens wat anders dan pssst pssst.
...life muziek op de pier met uitzicht op de Rebel...
WEATHER CHECK
We vinden meteen een leuke kroeg met free wifi en checken het 'oversteek' weer voor de komende week. Oeps dat wordt morgen of minstens 7 dagen later want de aankomst op Bonaire ziet het er vanaf maandag nogal winderig uit. We besluiten meteen woensdag met L & Yve op toer te gaan en dan nog een keer " Windy" en "passage weather" te checken voordat we de knoop hierover doorhakken.
...ziet er indrukwekkend uit en ruikt bepaalt vies...
OP TOUR MET L & YVE
Yve, een weelderige zwarte schoonheid met prachtig gevlochten haar en prettige stem, overstelpt ons onderweg in het airco mini busje met zoveel weetjes dat we ogen en oren tekort komen. Op alle vragen heeft ze antwoord en alle wensen past ze moeiteloos in haar soepele programma.
...aan de voet van de altijd rokend vulkaan...
Tijdens het rijden is Yve voortdurend aan het woord. We weten nu dus ( bijna) alles over de onthoofding van de weggelopen slaaf Cudjoe, de viering van st Patricks day, de studio van George Martin, manager van The Beatles, en de vele artiesten die op het eiland in zijn studio gewerkt hebben, de 5 moordenaars die in de gevangenis zitten, de slaven die ingevoerd werden om op de plantages met suikerriet, katoen en lime te werken, de botanische tuinen en mango en banaan boomgaarden die door de 'Soufriere Hills' vulkaan eruptie van 95-97 verwoest zijn, Plymouth the lost city, de woodlands en waar je de lekkerste pizza vind.
...voor de eruptie was dit een zwembad bij een sjiek hotel...
Het zuiden van het eiland, het deel dat overspoeld is door lava, is een no go area. Er staan hekken over de weg, er zijn vluchtroutes aangegeven, er is centraal toezicht en alleen tegen betaling en onder leiding van een aangewezen gids mag het terrein betreden worden naar een wachtend laadschip.
Aan de voet van de vulkaan lopen we in de geur van rottende eieren langs de restanten van winkelcentra en villa's. Bij elke stop die we maken meld Yve per mobilofoon wat we doen en hoe lang we blijven. Ondertussen is de top van de vulkaan aan het zicht onttrokken door witte stoom wolken. Over de stoffige weg rijden vrachtwagens af en aan met steen en puin
...het huis van George Martin...
NAAR BONAIRE
Als we na de eilandtoer terugkomen in little bay checken we de weersvoorspelling en besluiten om niet te wachten tot vrijdag of zaterdag maar om meteen 'anker op te gaan '. Woensdagmiddag rond 1600 uur zetten we het grootzeil met 3 riffen, bomen we de kluiver uit over stuurboord, locken de stuurautomaat op koers 230, hebben we 490 nm ( ruim 900 km) te gaan en zullen we naar verwachting zondag 12 mei rond 1600 uur in Bonaire te arriveren.
We gaan al snel de nacht in dus zitten we meteen in het ritme van 3 uur op en 3 uur af. Eigenlijk geldt dat niet alleen voor de nacht, overdag houden we dat ook zoveel mogelijk vast om altijd iemand op de uitkijk te hebben.
We zijn weer op zee...daar waar de tijd langzaam gaat en het levensritme mee in overeenstemming is...
... bye bye Montserrat...
Omdat er de eerste volle zeildag erg weinig wind is varen we met de kleurige halfwinder. Kees probeert een sushi maaltijd te verzorgen maar moet ermee stoppen door de enorme hoeveelheid zeewier ( sargassum) die aan de lijn blijft hangen.
...sargassum :(...
Op deze trip hebben we bar weinig zeeleven kunnen ontdekken. Geen dolfijnen wel veel vliegende vissen en af en toe een vogel.
...eerste periode weinig wind dus gaat de halfwinder omhoog: altijd mooooi!...
Midden in de Caribische zee passeren we de tweede nacht het mini eilandje isla Aves. Uit de verte ziet het eruit als een booreiland. We vermoeden dat het bij Venezuela hoort en omdat we ook een niet geïdentificeerde vissersboot zien zetten we voor de zekerheid de AIS zender uit en steken we 's nachts ook geen navigatie lichten meer aan. Dan maar zelf -iets meer dan normaal -attent zijn tijdens de wacht.
Na twee dagen rustig weer neemt de derde dag de achterlijke wind toe van 8 naar 15 soms 20 knopen en de golven van een halve naar anderhalve meter. De stroming varieert deze reis van een half tot bijna 2 knopen en altijd mee.
...de laatste rukkies...
Als we zondagmorgen in Bonaire arriveren hebben we de 490 nm in 90 uur gevaren. Daarvan zijn zo'n 4 uur op de motor gedaan.
DE REIS
6000 km
6 maanden
10 eilanden
... Het was fascinerend, overweldigend, spannend, vermoeiend, fantastisch, ge-wel-dig, ontmoedigend, heerlijk, helder ... oh nee dat is een ander hoofdstuk ...
Het zijn veel nieuwe ervaringen in korte tijd. Bijna een overdosis. Nu hebben we even 'pauze' om al die indrukken te verwerken, foto's te sorteren filmpjes te maken, de boot te cleanen...en plannen voor het volgende traject te maken ⛵️
We komen snel een bakkie doen.
BeantwoordenVerwijderenGr Marco en Petra