PORTO

Omdat Porto maar een uur of 4 varen is vertrekken we dinsdagmiddag richting de 2de stad van Portugal. Als we aankomen bij de ingang van de rivier de Douro is het net aflopend tij en hebben we, met 3 knopen stroom tegen , rustig de tijd om om ons heen te kijken voordat we bij Douro marina verwelkomd worden door een rib met 2 havenmeesters die ons een plekje in de nieuwe marina wijzen.
Dit is de duurste marina van onze reis tot nu toe, 44 euro per nacht voor een 12 meter jacht! Gelukkig hadden we in Baiona een reclamefolder met 15% korting kunnen scoren zodat ons zuinige NL hart niet op hol zou slaan😜

Maar hier staat veel ( meer dan genoeg) tegenover om er niet te lang bij stil te staan. We hebben optimaal van Porto Genoten met hoofdletter G; Wat een fantastische stad! Vol grote-stad-sfeer, temperament en zat Candy for the eye als je van natuur, mensen en architectuur houdt.

Douro marina ligt op de rechteroever van de rivier. Officieel heet het hier geen Porto maar Gaia. Dit is wel het deel waar alle porthuizen liggen, dus liggen we aan de 'goeie' kant. 

We hebben ons in anderhalve dag de benen uit het luie zeil lijf gelopen. Langs de Douro is namelijk een wandel/ jogging/ fiets/ vis balustrade- loop- brug naast de openbare weg gebouwd. Als je hier loopt ben je in een mum 5 kilometer verder en heb je je geen seconde verveeld.

Veel gezien, gedaan en genoten: Met het pontje naar de overkant ( dat wordt dan deze kant zodra wij daar zijn aangeland...) met de open bus op Tour langs alle kastelen en bijzondere architectonische gebouwen ( jaaaa ook een Rem Koolhaas ) op het terras onder de Eiffel toren brug gezeten en daarna lopend over de bovenste overspanning naar het porthuis van Taylor om te lunchen en een mooi flesje voor johnnie en francien te scoren, met het gewone openbaar vervoer terug naar Gaia om in het vissersdorp naast de marina in een  rokerig restaurantje heerlijk verse vis op Portugese wijze opengeklapt geBBQ-t te nuttigen.

Hier drinken we, als witte wijn liefhebber, geen Verdejo of Paco Y Lola Albarino  maar een lichte zacht tintelende Vinho verde.

's Morgens liggen er 4 verse warme broodjes op de boot ( met de complimenten van Douro marina) kijk DAT waarderen we nou.

Maar 'we moeten verder dus we moeten door' dus vertrekken we na de 2 laatste nachten van augustus richting Aveiro... Met pijn in het ❤️...